CHAPTER 39

1746 Words

CHAPTER 39 MAKALIPAS ANG ILANG ARAW.... Axel Valentino De Angelo’s POV NAKA-TULALA habang pinagmamasdan ang bawat ugoy ng mga bulaklak ng cosmos dahil sa banayad na hangin. I was sitting on a wooden chair here in our back yard while the cold breeze playing around the atmosphere. It’s been a days after the incident happened. Wala akong magawa, wala akong k’wenta, wala akong laban, wala akong karapatan, wala lahat. “Metal, do you like something to eat?” I heard the voice of Gold at my back. “Yeah, anything,” I responded in low voice. Inaya ako ng mga kasamahan kong umuwi muna rito sa apartment namin para makapag-relax sandali. I took a deep breath while staring the cosmos flowers. Ilang araw na akong ganito, wala akong magawa kundi magsinungaling sa kan’ya. Pero mas pipiliin ko talag

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD