Chapter 142:

1544 Words

Nagising si Lorraine nang may maramdaman siyang humahaplos sa kanyang mukha, agad siyang nagmulat ng mga mata at nagtama ang paningin nila ni Philipp. Ilang sandaling nagkahinang ang mga 'yon saka ito nagsalita. "Ayos na ba ang pakiramdam mo?" tanong agad ni Philipp nang hindi na matagalan ang mga tingin ni Lorraine sa kanya. Hindi pa nila napag-uusapan ang tungkol sa kondisyon nito. "Medyo maayos naman na," naiilang na tugon lalo pa at silang dalawa lang ang naroroon. "Mabuti naman kung ganoon? Halika, naghanda ako ng hapunan mo kasi hindi ka pa kumakain mula pa kaninang hapon," anito. Batid ni Lorraine na latag na ang dilim sa labas dahil nagbukas na ito ng ilaw. Hindi na nga niya alam kung ano'ng oras na at kung ilan oras na siyang tulog. "Kumain ka na, alas onse na ng gabi," unta

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD