REBECCA’S POV
“ARE you sure na ayaw mong magpasama?” naninigurong tanong ni Momma bago ako umalis para mag-apply sa company niya.
“Opo, Momma. Gusto ko talagang maranasan ang normal na paghahanap ng trabaho. Naiintindihan ko po na personal n’yo akong inire-rekomenda. Pero ayaw kong magkaroon ng issue sa mga ka-trabaho ko. Ayokong iparamdam sa kanila na nakakaangat ako sa kanila dahil lamang po kinupkop n’yo ako at dito ako nakatira. Gusto ko ho, kung matanggap man ako bilang sekretarya ni Sir Tristan, iyon po ay dahil dumaan ako sa tamang proseso at hindi dahil sa tinatawag nila na ‘backer’.”
Natutuwa na hinawakan ni Momma ang kamay ko, “That’s why I like you, Rebecca. Kasi kahit laking hirap ka, hindi pa rin nawawala sa’yo ang prinsipyo. At sigurado ako na iyon ang makikita ni Tristan
