ARMINA
Nagitla ako sa biglang pagsalita si Nate sa likuran ko.
“Aba, malay ko ba kung . . .”
“Nakalawa na tayo’t lahat. Tapos pinagiisipan mo pa lang mamamatay tao ako?”
“Matulog na tayo, Nate,” sagot ko rito.
“I’ll sleep in Lola Pacings room,” aniya na may himig na pagtatampo.
“Matampohin ka. Dito ka na matulog sa tabi ko.”
“I might not make you sleep, Ara.”
“Ang arte mo! Mahiga ka na nga! “ utos ko.
Sumunod naman si Nate saakin matapos ko itong masigawan. Lumipas ang ilang oras nakatulog si Nate na walang ginagawang milagro sa akin.Banayad ang hininga nito.Nakatulugan ko na ang pagmasdan ang perperkto nitong mukha.
‘Sana’y dito ka na lamang,Nate.’
Nagising ako sa pagpatak ng tubig sa mismong
