NANG magising si Jacob, nakaramdam siya ng awa sa asawa. Dapat talaga hindi muna niya pinakialaman si Maurice. At sa halip ay kinontrol niya muna ang sarili. Pero sa halip hinayaan niyang talunin siya ng matinding pangangailangan.
Ngayon hindi komportable ang asawa sa sitwasyon nito. Kahit hindi magsalita ay nakikita niyang napangiwi ito sa tuwing iuupo niya sa wheelchair.
“Sorry, sweetheart dapat hindi ko yon ginawa eh. Masyado akong nag padala sa init ng katawan ko.” paghingi niya ng paumanhin kay Maurice.
“Ano ba yan huwag mo na yon isipin. Ginusto ko naman ipinagkaloob sayo ang sarili ko. Saka asawa mo ako kaya bakit ganyan ang iniisip mo?”
“Yon nga eh, asawa kita pero hindi ko nagawang panindigan na hindi kita gagalawin. Hindi ko man lang binigyan ng konsiderasyon ang kalagayan
