You Me Maybe

Chapter 4 | Princeton

The next day at Princeton Hotel…

“As usual late na naman ang princesa!” Pasigaw na bati ni Ernel.

“What do you expect from me bestie? Eh, sa late ako parati. Magugunaw ang mundo kapag mas maaga ako nakarating dito kaysa sainyo.” Pabirong turan ni Ryze sa kaibigan.

“That’s enough Teresa buti nga may pa Princeton Hotel itong si Ryze.” Sabi naman ni Nica

“Ano pa nga ba magagawa natin. She’s superb at bribing. Don’t she?” Ernel replied.

“So Ryze, what floor?” Nica asked.

“Wait, mm-hmm. The 7th floor? I think? I have to ask Ate Linda if it’s ready na.” Sagot ni Ryze.

Ryze left Nica and Ernel at the lobby with their weekender bags with them. Meanwhile, pumunta naman si Ryze sa reception desk para kunin ang key card ng presidential suite na pinareserve ng Papa niya for their one week staycation.

“Hi Ate Linda, ang ganda mo naman ngayon.” Bati niya sa receptionist.

“Ay, salamat Ryze binola mo pa ako. Anong atin?” Tanong nito.

“Picking up my keycard, po. Papa reserved the presidential suite for me for a one week stay.”

“Give me a few, I’ll check.”

Ilang minuto ang nakalipas...

“Ate Linda matagal pa po ba?”

“Ryze kasi walang nakaserve sa pangalan mo.”

“What do you mean?” Ryze asked.

“Pasensya na wala talaga.”

“Impossible! Ang Papa ang tumawag dito kahapon at si Tita Yen pa nga ang nakausap niya.” Pa-sigaw na sagot niya sa receptionist.

Ryze is short-tempered kaya naman natural sakanya ang  pa-sigaw manalita at mabilis mairita.

“E check ko ulit.” Sabi ni Linda.

While Linda was checking. Liam appeared from the back office of the reception desk.

“Hi! Strawberry,  what brings you here?” Liam asked.

“Anong pakialam mo? I can be where ever I wan’t to be. Eh ikaw? Anong ginagawa mo dito?” Pa-balang na sagot niya dito.

“I believe I may be here. This is our family business, you forget?” Liam said.

“Alam ko family business ninyo. Let's get this right. Okay? If your not yet informed, hindi ninyo na lang business ang hotel na ito.Dahil pag-aari din ito ng Papa ko! Teka nga? Bakit ko ba sinasagot yang mga tanong mo? Umalis ka nga sa harapan ko na alibadbaran ako sa pagmumukha mo!”

Tumalikod si Ryze kay Liam at humarap ulit kay Linda. “Anything Ate Linda?”

“Wala talaga Ryze, hindi available ang presidential suite.”

“Anong hindi available?” She asked.

“You can’t stay in that suite because I live there,” Liam said.

“Now this makes sense. Papa reserved it for me kahapon pa, tapos sasabihin mo saakin hindi available? Ano ‘to? Ganito ba kayo sa guest ng hotel? Basta ninyo na lang sasabihin hindi available when it’s already reserved. Naglolokohan tayo dito ah!," she said to Linda.

Ryze looked at Liam intensely, "I’m sure may kinalaman ka na naman ditong ugok ka!”

"I’ll make sure malalaman ito ng Papa.” banta niya dito.

“Ano ba Ryze everytime na may mangyayari sayo ako na lang ba parati sisihin mo?”

“Precisely! Every time na may kamalasan nangyayari sa buhay ko, involve ka!” Singhal niya.

I seen Tita Yen approaching. She’s coming from the Chengco Restaurant, which is situated north side of the Princeton Hotel lobby.

“Nagkita na pala kayong dalawa.” She said, surprisingly to us.

“Noong isang araw pa po sa university Tita.”

“That’s great! But, what’s happening here? Nasa loob pa ako ng restoran rinig na rinig ko na ang sigawan ninyong dalawa. Nakakahiya sa mga guest. Naturingang mga anak kayo ng may ari ng hotel. Get a gripped with yourselves! For heaven's sake, your adults! Lalo na ikaw Alexander! Ganyan ba ang ugali ng magpapatakbo ng negosyong ito, huh? Ganyan mo ba kakausapin ang mga guest ng hotel?”

Tita Yen is always soft-spoken ngayon ko lang siya nakitang na galit at tumaas ang boses.

“Mom, I am just telling Ryze here that the presidential suite is not available. That was it! Tapos naninigaw na siya. She was the one yelling at me first. What would you expect me to do?”

“Then you should have given her the suite. Don Sebastian requested the suite for a week yesterday. Umuwi ka muna sa bahay ng isang linggo.”

“NO MOM! That suite is mine! Pinayagan ninyo ako ni Dad na doon tumira. Nakalimutan mo ba? It’s part of our deal kaya ako pumayag umuwi dito.”

“Alexander enough of this. Give the keycard to Ryze now.”

“BUT MOM!” Naisabunot nito ang mga kamay sa buhok at pinagdikit ang mga labi sa inis.

“I said give the keycard to Ryze now. No buts! Do you understand, Alexander? Follow me in the office after. At please lang hindi na kayo mga bata ayusin ninyo yan. Kung ano man nangyari noon, end it already!” She exclaimed.

Si Ryze naman ay natatawa sa biglang bait-baitan ni Liam sa nanay nito. Sa loob niya ay hindi pa rin ito nagbago ang Liam siya pa rin and rude at conceited na Liam noon. Mahilig na mag-e-insist ng gusto niya.

Ryze silently chuckled. "Bhe." Sticking her tongue on him.

“Paano ninyo ba naging anak ang ugok na ito Tita?” She added.

“Your language, young lady.”

“Oops!" Just stating the fact. She murmured. May pagtakip pa siya ng bibig na nalalaman.

Ayan na! Ilang minutong katahimikan. At bumalik  na silang muli sa pagmamatigasan.

“Give me your cellphone,” Liam said.

“Why will I give you my handphone?” Ryze asked.

“Paano ka makakapasok sa suite. There’s no keycard, I have to save the door code on your phone.”

“Your non-sense excuses! Eh, di,  isulat mo sa papel.” Tugon niya sa binata.

“Ate Linda a pen and paper, please.”

“Ayan! Isulat mo na. Can you hurry, my friends are waiting.”

“Phone or no suite code?” Nilahad nito ang kamay animo’y hinihintay ang pagbigay ng dalaga ng cellular phone nito.

“Fine.” Inabot naman ni Ryze ang phone niya kay Liam sabay ta-likod dito. Narinig niya pa ang singhal ni nito. ’Tsk! Did not even say thank you.’na kanya namang ipanagwalang bahala.

“Bye, Tita Yen. Thank you po. I tell mom dalhan ka ng strawberry cupcakes!” Tumalikod na siya at naglakad pantungo sa mga kaibigan na board na yata kahihintay sakanya.

“What took you so long, Ryze?” Tanong ni Nica.

“Akala namin World War III na. Rinig kaya ang sigawan ninyo ng boyfriend mo hanggang dito.”

“Anong boyfriend? Hindi ko siya boyfriend! Jeez! Yung ugok na yun? Maghalo na ang balat sa tinalupan hinding-hindi ko gugustohing maging kasintahan ang ubod ng yabang na yun. Kala mo na naman ang gwapo niya.” Lintayang sagot niya sa mga kaibigan at inismiran ang mga ito.

“Hindi nga ba? Eh gwapo naman talaga mas gwapo pa nga siya mga artista. Matangkad, makisig ang pangangatawan at ang yaman besh.” Kumento naman ni Ernel.

“Kayo talagang dalawa basta gwapo nalalaglag mga panty ninyo! Kung umuwi na lang kaya tayo? Ang lagay ipinagduduldulan ninyo sa akin ang lalaking yun. Wala kayong alam, kaya wag ninyo akong simulan! Don’t push my limits. I will leave you here alone at kayo na lang mag-staycation.” Prangkang sabi niya sa mga kaibigan.

Ganito talaga siya taklesa. Hindi nagiisip bago magsalita. She is also very impulsive. Hindi rin nagiisip bago gumawa ng action. If the situation arises, she handles it quickly according to her emotions. Kaya madalas napapahamak siya.

“Can we go to our room then? Excited na ako! I never been to this kind of hote, ang sosyal besh!” Yaya ni Ernel.

“Tara na. I’m so tired and starving pwede bang mag paroom service na lang ng pagkain?”Nica asked.

“Yeah, sure. Anong gusto ninyong kainin?”

“May food menu ba in the room? Ernel asked,” we can check it out and order after?”

“Sounds good to me. Room service it is! Tara na sa elevator.”

***

Sa ika-pitong palapag ng Princeton Hotel ay may apat na presidential suite. Ang bawat unit ay may sariling hanging pool at jacuzzi na karugtong ng veranda. The room has its own kitchen, living room, gym and has three bedrooms. Mala condominium ang set up nito. Ang pinaghalong classic design ng kwarto at modern equipment ang pinag-kaiba nito sa ibang hotel sa Bicol. Princeton hotel is the only boutique hotel that offers world-class amenity in the Bicol region from mid-range to luxury. In demand ang suite na ito sa mga banyagang turista, mga artista, mga negosyante at mga pulitiko ang nagstay dito.

At the suite…

“Unbelievable, such an astonishing suite!” Sigaw ni Ernel.

“Yeah! Worth the wait bestie!” Tugon naman ni Nica.

“Well then, enjoy yourselves!”

Si Ernel at Nica is in awe with the suite. Amazed sila sa klasiko at modernong istilo ng hotel. Nilibot ng dalawa ang kabuoan nito. Nang makita ni Ernel na may swimming pool ang suite karagtong ng veranda. Mabilis silang naghubad ng summer dress at lumusong sa tubig. Sumunod rin si Nica. Wow! Hindi ako informed ready na pala magswimming ang dalawang ito at naka two piece bikini na talaga sila. Nagenjoy na nga ang dalawa at naka-limutan na ang pag-order ng pagkain.

“Hey, akala ko ba gutom na kayo?”

“IKAW NA LANG MAG-ORDER WE ARE NOT PICKY!” Sigaw nitong magkasabay.

Masaya akong makitang nag-enjoy ang mga kaibigan ko. Ito lang ang paraan ko para maibsan ang guilt na nararamdaman ko sa paglilihim ko sakanila sa totoo kung pagkatao. Tumawag na ako sa Chengco at nagpa-room service.I walk towards the pool area at naupo sa lounge chair na nakaharap sa Bicol river.

“Food will be ready in a half-hour. Papunta na raw ba sina Jaycee at Migz?”

“Si Jaycee ha-habol. Si Miguel busy raw.” Sagot ni Nica.

“Okay, hindi mo ba sinabi kay Migz madaming pagkain.” Tanong niya dito.

“NO!” Sigaw ni Nica

“I’ll call him.”

“Wag mo tawagan uubusin niya ang pagkain natin.” Sabi naman ni Ernel.

“Madami akong inorder. Good for 6 pax. Akala ko kasi pupunta rin si Raine, but he called me may date raw sila ng girlfriend niya.”

Half an hour later…

“Dingdong... Ding dong…”

Sinilip ko muna sa butas ng pintuan ng magpagtanto ko na room service na, I hurried up to open the door.

“Come in, pakilagay na lang sa dining table. Salamat.”

“Ma’am pinabibigay po pala ni sir Liam.” Inabot nito ang isang porcelain noodle bowl na may takip.

“Ano raw ‘to?”

“Hindi ko po alam ma'am. Sabi niya lang po pakibigay sainyo.”

“Okay, tatawag na lang ako kapag tapos na kami kumain. Salamat.”

Binuksan ko ang bowl na inabot nito saakin kanina.

“Enjoy your meal–”

Hindi natapos ng room service crew ang sinasabi nito ng mabitawan ko ang bowl na aking hawak. The bowl shattered on the floor, making a loud bang that made Ernel and Nica rush towards me from the pool area.

“LIAM, YOU–ARE–SO–DEAD!, Ryze screamed”

Pinuno lang naman ni Liam ng thread snakes and porcelain bowl. Thread snakes are tiny snakes that resemble a large worm. It is shimmering dark gray color worm-like reptile often called “Flower Pot Snake or wormsnakes”. Hindi ko alam kung saan niya kinuha ang mga iyon. I knew it. He planned all this! Knowing Liam, he will not settle for not getting even with me. He’s very egoistic.

“Dingdong...Dingdong…” The doorbell rung again.

“Nica, can you check kung sino?”

"Okay."

“Ryze, I’m calling the front desk to send someone up to clean.”

“No need call, ako na lang mag-lilinis. Madami pang trabaho ang mga housekeepers dito.I can manage.”

“Ma’am ako na po mag-lilinis niyan.”

“Nasaan ang magaling mong boss?” Tanong ko. Saktong pumasok si Liam sa pintuan.

“Looking for me?”

“Gago ka talaga!" she faced Liam. "Wala ka ng ginawa kundi sirain ang araw ko! Do you think this thread snakes will scare me? Ano masaya ka na?” Asik niya sa bagong dating.

Hindi na talaga sila magkakasundo pa ng binata. Her temples throbbed with raged. Ugh!Sinusumpa ko sa panot na kartero konting-konti na lang bibigwasan ko na ang ugok na ‘to.

“I’ll do everything to get even with you. You took my sanctuary! I thought I can make you leave with the worm snakes.” Liam chuckled, plastering an evil grin.

“So, you thought?” She raised her brows. “Akala mo lang!” Ryze mockingly c***s her head. “Hoy! Princeton maraming namamatay sa maling akala. Kaya tigil-tigilan mo ako. I’m calling Papa right now! I have to tell him to pull out all his shares in this hotel at this instant!”

“Ryze, please no.” He begged. Suddenly, Liam becomes submissive.

“Oh, ano? Takot ka na? Wag mo ako susubukan Liam. Hindi na ako ang batang binubully mo noon. Kaya pwede ba? Tantanan mo ako.”

“I’m sorry, gusto ko lang naman umalis kayo dito. Ayoko sa mansion.”

“Madali naman akong kausap. You could have ask if you can stay. Hindi mo na sana ginawa ang kalokohang ‘to. This is so petty, you know? Such a childish prank. Jeez! Grow up Liam!”Sagot niya dito.

“Can I stay then?” He asked.

“NO! Go home! We will check out tomorrow night. I can’t bear to see your face around here. Nakakasuka ang pagmumukha mo! So, please leave!” Sigaw niya dito.

Sa isip ni Ryze she might be a little too harsh on him. This is too much of a happening for a day. Makatapos malinis ng sahig umalis na si Liam. Ito na ang naglinis ng kalat sa sahig. Makalipas ang isang oras,dumating naman si Jaycee at hindi nagtagal sumunod naman si Migz. Basta pagkain hindi nito pinapalampas.

“Sorry guys, we are only staying here until tomorrow night. If we stay here any longer baka mas lumalala lang away naming dalawa madamay pa kayo.” Ryze apologetically said.

“Oh, bakit ano nangyari?” Tanong ni Jaycee.

“Wag mo na alamin, basag-ulo ka din baka bigwasan mo pa si Liam.” Sabi ni Ernel kay Jaycee

“Sinong Liam?” Segunda ni Migz

“Yung transferee galing London, anak pala ng may-ari ng hotel na ito. Sakanya ang unit na ito. Private unit na pala ito at hindi na open sa mga guest.” Paliwanag ni Nica.

“Sayang ang gwapo pa naman devil inside pala.” Sabi ni Ernel.

“Anong gwapo? Ako lang dapat ang gwapo sa paningin mo mahal.” Nagseselos na tugon ni Jaycee.

“Jeez! People get a room!” “Inggit ka lang jowain mo na kasi yung si Liam. Trust me, besh nagpapansin lang yun sayo.” Sabi ni Ernel.

“Tigilan mo ko Teresa! I want to rest na. Have fun guys! Enjoy your stay here. You can turn on the jacuzzi dun kayo mag relax. The view is marvelous too, and the stars are out at full moon pa. Ma-uuna na ako sainyo magpahinga."Ryze walked towards the room but a minute later she turned back towards them.

"Kayong apat! staycation rules", dinuro niya ito isa-isa," make sure you guys are not sleeping together ayaw kung mapagalitan ng parents ninyo.”

“Yes, ma’am noted po!” Sabay-sabay nilang sagot.

Kaya siguro lakas ng sapak ni Liam sa utak kasi kabilugan ng buwan. May saltik talaga ang ugok na yun. Mang-aaway tapos mag-aapologize. Ang hirap mo spellingin Liam!

Bago natulog si Ryze tinawagan muna nito si Don Sebastian upang ipaalam dito na ang one week stay nila sa Princeton ng mga kaibigan ay hindi na matutuloy. Nagtanong ito kung bakit at kung ano nangyari. Kaya ayon pinaliwanag ni Ryze ang nangyari at sinabi dito na hanggang bukas lang silang magkakaibigan sa hotel.

Kinabukasan may nagdeliver ng breakfast sa suite. Hindi pa siya nag-oorder ng breakfast dahil tulog pa naman ang mga kaibigan niya. Siguro inumaga na ang mga ito sa pagtambay sa veranda. Breathtaking naman talaga kasi ang view dito. Kitang-kita ang kumikislap na mga ilaw galing sa mga building at ang sariwang hangin ay napaka relaxing. May nakita siyang note sa kakadeliver lang na pagkain.

“My princess, I’m sorry. Please forgive me.”