Chapter 77
PARA akong isda na nakahinga ng maluwag nang makalanghap ako ng hangin sa ‘king paggising, tumatama sa mukha ko ang sinag ng araw at napapaubo sa mga pumasok na tubig dagat sa ‘kin. Nakakapa ako sa dibdib ko sa sobrang sakit nito at ramdam ko ang mga sakit sa bawat parte ng katawan ko. Dahan-dahan akong naupo kahit na nahihirapan at nabugbog. Nakita ko na lang ang sarili kong nasa dalampasigan, may mga katabi akong kahoy at mga kahon na galing sa galyon na ngayo’y sira na.
Tumayo na ako ngunit inaalalayan ko ang sarili ko, sa di kalayuan nakita ko ang ilang mga kasamahan ko na palutang-lutang sa dagat na wala nang buhay, nagpalinga-linga ako at nakita ang ilang nakahiga sa buhanginan ngunit mga wala ring malay.
Na saan na ang iba?
Napasulyap ako sa likuran ko nang makita a
