Chapter 52
NANG magising ako nong umaga na ‘yon hindi ko na muna pinaalam sa kanila ang napaginipan ko sa nangyayari sa Linux at kila Bron sa paglalakbay dahil hindi rin ako sigurado. Hindi pa nagpapakita ang haring-araw nang umpisahan na namin ang paglalakbay namin. Wala pa kaming gaanong pahinga simula kahapon at hindi pa kami nakakapag-almusal.
“Kailangan nating makarating sa Catopelline bago pa man magpakita ang araw sa kalangitan,” sabi ni Hamish.
Bahagya akong napaisip at nagtaka nang mabanggit niya ang pamilyar na pangalan na ‘yon, “Catopelline?”
Natigilan sila sa ‘kin nang banggitin ko ‘yon, “bakit may problema ba?” Tanong ni Allisya.
“Wala naman, ano bang meron do’n?” Tanong ko naman sa kanila.
Muli silang nag-umpisa paglalakbay, “hindi ako sigurado ngunit ‘yon ang isa pa sa
