AVERY
Nagulat ang mga kasama naming doktor sa narinig na sagot ko. Mukhang hindi nila inaasahan na ako ang kapatid ng taong pinag-uusapan nila, kaya nagkatinginan sila at tila ba nag-uusap gamit ang mga mata.
“Sasamahan na po namin kayo sa morgue, misis,” sabi ng isa pang doktor.
Tanging tango na lamang ang nagawa ko. Pakiramdam ko kasi ay saglit na nawala ako sa sariling katinuan ko dahil sa nalaman ko.
Pakiramdam ko ay tinakasan ako ng lakas, habang palabas ng elevator at kasamang naglalakad ng mga doktor papunta sa morgue.
Mabuti na lang at kasama ko si Lyndon na naka-alalay sa akin, maging ang dalawang tauhan ng asawa ko.
Pakiramdam ko ay unti-unting nauubos ang lakas ko, habang patungo kami sa dulong bahagi ng hospital, lalo na nang makita ko ang sign na nagtuturo papunta sa dir
