Chapter 142

2016 Words

AVERY Malakas na tili ni George, habang sabunot ng dalawang mga kamay niya ang buhok ang narinig naming umalingawngaw sa buong kabahayan. Tahimik na pinagmamasdan ko siyang nakaupo sa harap ko dito sa sala. Hindi mapakali ang kaibigan ko, at para bang hanggang ngayon ay hindi pa tuluyang nagfu-function ang matinong kaisipan, matapos magising at mapagtanto kung ano ang nangyari sa kanya kagabi. Tapos na kaming kumain ng almusal. Hindi na namin nakasabay si George kanina, dahil tinanghali siya ng gising. Tulala pa ang kaibigan ko, habang nakaupo kaharap namin ni Harlen na hanggang ngayon, hindi rin makapaniwala sa nangyari. “Ano, Georgina, masarap ba?” panunuksong tanong ni Harlen kay George. “Yuck! Tigilan mo ako, Harlen. Hindi maganda ang mood ko ngayon,” nakasimangot na sagot ni G

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD