AQUILINA
Hindi ko alam kung ako ay nililinlang lamang ng aking mata sapagkat nakikita ko sa aking harap sina Mildred at Edgardo.
"Ipagpaumanhin mo kung ngayon na lang ulit ako nakadalaw. Pero, hindi mo ba kami papapasukin? Sa loob mo na lang kami titigan," nakangiting ani Mildred. Tila may sariling buhay ang aking luha dahil kusa itong kumawala sa aking mga mata.
Niyakap ko nang mahigpit si Mildred. Hinaplos niya ang likod ko't nagwika: "Tahan na..."
Tumango-tango ako't pinapasok na sila sa loob. Binati ko si Edgardo at ganoon din ang kanyang ginawa. Labis akong nangulila sa kanya. Hindi ko mabilang ang buwan kung kailan kami huling nagkita. Pero kahit na ganoon, malaki ang utang na loob ko sa kanya dahil alam ko na siya ang katulong ni Mildred sa pagpapadala ng liham ko patungo kay Ba
