Maagang nagsisipag-awitan ang mga ibon. Pati ang mga halaman at bulaklak ay natapos na rin sa paliligo mula sa hamog na biyaya sa kanila ni inang kalikasan. Ang banayad na dampi ng araw ay tumagos na sa bawat tahanan, kakampi niya ay manok, tilaok ang siyang ambag.
Sariwang hangin, lumang tugtugin. Kalmado ang lahat ngunit hindi ang puso ng munting Senyorita. Nakadantay ang isa niyang kamay sa kaliwa niyang dibdib, nagbabakasakali na baka kumalma iyon nang kahit kaunti. Hindi niya mawari kung bakit siya binabagabag ng mga salita ni Basilio. Ngayon lamang siya nagkaganito, ngayon lamang niya naramdaman ang ganitong klaseng damdamin.
"Narito na tayo, Aquilina!" maligayang sabi ni Mildred. Kinuha niya ang kamay ng kanyang kaibigan at mabilis na lumabas ng sasakyan.
"Maraming salamat po sa
