The Billionaire's Secret Possession (Hidden Desire Series #5)

KABANATA 4

KABANATA 4:

NANATILI ako sa kinatatuyan. Kinikilabutan. Mabilis kong niyakap ang sarili. Hearing those words from him makes me uncomfortable and scared. Sunod-sunod akong umiling. His brow shot and grinned.

"You know what. Who cares? Whether you like it or not, you are mine," aniya sabay hawak sa magkabilang balikat ko at pwersahan akong pinatalikod. Nanlaki ang mga mata ko. Nagsimula akong nagpupumiglas.

"No! No! Don't! P-please! I'm begging you, please!" I screamed while the tears kept on rushing down my face.

He pinned me against the door. Nahirapan akong makahinga at sobrang bilis ng kamay niya! Naibaba nito ang zipper sa aking tagiliran dahilan para maramdaman ko ang luwag ng damit sa aking katawan. I panicked.

Buong lakas akong pumiglas pero hinawakan niya ang batok ko at ipininid ang ulo ko sa pinto dahilan para dumikit pa lalo ang pisngi ko doon! Nanginginig ang mga kamay ko habang pilit kong inaabot ang kamay niya para pigilan ang kamay nito sa paghatak ng gown ko. I tried to kick him pero dahil sa gown at masyado akong dikit sa pinto ay nahihirapan akong gawin iyong mabuti.

Nanlaki ang mga mata ko ng tuluyan iyong malaglag sa sahig. Lantad ang buong likod ko sa kanya.

"Maawa ka sa'kin... huwag mong gawin 'to sa'kin! Iuwi mo na ko... p-please..." Nanginginig kong sabi at wala na kong makita dahil sa tindi ng aking luha.

Nanigas ang katawan ko at nagtayuan ang balahibo ko ng maramdaman ko ang init na hininga nito sa balikat ko! Mabilis na lumipad ang palad nito sa magkabilang kamay ko para hawakan iyon ng mabuti. Dinikit pa lalo nito ang katawan sa akin para hindi ako makagalaw. Patuloy ako sa pag-iyak at pagsigaw. Nalalasahan ko na nga ang alat na galing sa aking luha pero wala na akong pakialam.

"You smell so f*****g good..." bulong niya na tila nawawala sa sarili habang inaamoy ang balat ko sa likod.

"This is rape! Damn you! Damn you!" panay ang hiyaw ko at diring-diri ako sa ginagawa nitong paghalik sa balikat ko hanggang sa umaabot na sa aking batok. Nanlaki ang aking mga mata at mas lalong kinilabutan.

"Don't scream too much. Save it for later, sweetheart..."

"f**k you! Bitiwan mo ko! Don't touch me!" Panay ang kawag ko pero walang silbi iyon dahil sa tigas ng katawan niya. Napapikit ako sa umbok na sumusundot sa aking puwitan. It's creepy and disgusting!

"No matter how loud you scream, it's useless. Walang ibang makakarinig sa'yo, kundi ako," aniya at sinimulan ulit niyang patakan ng halik ang aking likod. Napakabanayad, kabaligtaran ng hawak niya sa kamay ko. Everytime I tried to move the more he pinned me against the door at lalo lang masakit.

"D-don't... Don't do this to m-me..." my voice croaked, eyes were closed, and my body was trembling.

I keep on praying silently habang unti-unting bumababa ang halik niya sa gitna ng likod ko.

"Oh, bloody hell! I've been waiting for this moment all my life..." bulong niya at napaigtad ako ng ikiniskis niya ang umbok niya sa akin. Humagulgol ako. Pakiramdam ko sa ganito pa lang ay nababastos na ko.

I preserve myself for my husband, and that would be Gregory. Everyone knows how conscious I am about my looks. The way I dress, move, and the way I talk. I don't do daring shoots. Mapa-movies and commercial. I am a prim and proper woman. Everyone will get shocked once they hear about how this man gets easily laid a finger on me. Pagkatapos kong ingatan ang sarili ko ay sa ganito ako babagsak. Mamatay akong ginahasa ng lalaking ito ng paulit-ulit. Masisiraan na yata ako ng bait!

He sniffed as if he was an addict. I even heard him groaned.

I sobbed and begged again.

"P-please... stop this, p-please. H-hindi... a-ako... magsu... s-sumbong... p-promise..." nanghihina at nauutal kong sabi. 

Para akong nakahinga ng maluwag ng tumigil siya sa paghalik sa likod ko. Nangangatal ang labi ko at bakas pa rin sa akin ang takot ng ilapit nito ang bibig sa aking tainga.

"Do you think I'd believe that? I'm not that dumb, baby..." he said. His voice was rough. Ramdam ko din ang panggigil niya sa bawat hagod ng kanyang mga salita.

I couldn't understand why it had to be me. Why he's doing this samantalang nasa kanya na ang lahat. He's a good-looking man, has power and money. Lahat ng babae luluhod agad sa kanya kapag nakita siya pero bakit kailangan niyang ipilit ang sarili niya sa akin?

Ngumiwi ang labi ko at napaiyak na namang muli. Ang mga sumunod na pangyayari ay siyang nagpalakas ng iyak sa akin. Pwersahan niya akong iniharap sa kanya. Napayuko ako at niyakap ang sarili lalo na ang aking dibdib na natatakpan lang ng silicone bra.

"Remove your hands. I want to see your body," he commanded.

Nanatili akong umiiyak ng tahimik at yakap ang sarili. Ayoko siyang sundin.

He groaned and dragged me to the bed. Napahiga at lumubog ako sa kama dahilan para hindi ko na matakpan ang aking dibdib. Nakita ko ang pagliyab ng mga mata niya ng makita ang aking halos hubad na katawan.

I immediately get up and cover my breast. Gulong-gulo na ang buhok ko at I look horrible right now. I look at him with pleading eyes. Parang gripo na hindi maawat ang mga luha ko. 

He tilts his head to one side and pulls his necktie. Anger is now evident in his eyes, yet I can see how thirsty he is for me. Kinilabutan ako.

"P-parang-awa mo na... huwag mong gawin 'to... ibalik mo na ko sa'min..." nagmamaka-awa kong sabi. Wala man lang akong nakitang awa sa mga mata niya. O, kahit maski kaunting bakas ay wala.

Hindi siya nagsalita at sa halip unti-unti ng naghubad ng coat nito. My eyes grew wider, and it hit me. I panicked, so I stood up and tried to run away from him, but Marco was too fast and caught my hand.

"Ah!" Napadaing ako ng hinila niya ako pabalik at walang kahirap-hirap na niyakap ang aking beywang gamit ang isang braso nito. He lifted me up and throw me on the bed.

"Don't test my patience, lady!" aniya sabay hugot ng baril nito sa tagiliran at tinutok sa akin.

Hindi ako nakagalaw sa aking posisyon. Nanlalaki ang aking mga mata at panay ang tahip ng kaba sa aking dibdib! I don't want to die! Sabi ko kanina mas gusto kong mamatay kaysa magahasa niya pero ngayong ibinibigay na ni Marco sa akin iyon ay natatakot na ko. Umuurong ang buntot ko at nababahag.

Umiling-iling ako at wala ng makita dahil sa mga luha.

"H-huwag..." natatakot kong sambit.

Tinagilid ni Marco ang kanyang ulo na tila pinapatunog iyon. Kinasa niya ang baril. Sa harap ko mismo. I swallowed hard. I want to go home and be with my parents so bad. Pero paano ko gagawin kung magpapadalos-dalos ako at hindi ko siya susundin. Papatayin niya ako. Nakikita ko sa mga mata niya na kaya niya akong patayin.

"Sabi ko sa'yo 'di ba? Ayoko ng hindi ako sinusunod. I'm short-tempered guy, Greta. At iba ako kapag nagagalit. I don't curse, I shoot."

My lips trembled. Unti-unti akong bumangon para umupo. Wala ng pakialam kung nakikita niya na ang buong katawan ko. I am desperate to live. Ganoon pala iyong tingin mo na wala ka ng pag-asa kaya kahit magmukha ka ng tanga ayos lang kasi desperada ka na magmaka-awa para sa buhay mo.

Nahigit ko ang hininga at nanatili ang mga mata ko sa sahig ng tinapat niya na sa noo ko ang baril. Natatakot akong magkamali at tignan siya sa mga mata. Pumikit ako ng mariin at panay ang kuskos ko ng aking palad.

"D-don't... I d-don't want to d-die..." I gulped. Hirap akong sinabi iyon sa pagitan ng bawat hikbi.

"Ang sakit sa tainga. Mula pa kanina iyak ka na ng iyak. Kahit na gustong-gusto kita. Kapag napikon ako sa'yo, mapapatay kita. Itatak mo 'yan sa utak mo," aniya at dinuldol ang dulo ng baril sa noo ko. Panay ang tango ko habang lumuluha.

Hindi na ako nakapag-isip ng matino. Takot na takot ako. Isa lang ang naisip ko. Dapat na hindi ako magpadalos-dalos at pag-isipan ko ang lahat baka sakaling makalabas ako dito. Or else, he's gonna keep me here forever. Tulad ng gusto niya na pakakasalan ako at aanakan. May panahon pa para pag-isipan ang lahat at makagawa ng paraan para makauwi ako sa amin.

Unti-unti nitong ibinaba ang hawak na baril at doon lang ako napabuga ng hangin. Kanina ko pa pinipigilan ang paghinga dahil sa labis na takot.

"You must follow what I say in order to live, Greta. I am far from a man written in the newspapers and magazines. I am a ruthless and dangerous man, Greta. But I also become possessive and territorial to the person I want. At alam mo na kung sino 'yon. One wrong move, you'll get to see the afterlife," he said, threatening me.

Marahan akong tumango at nakatingin na sa kulay asul niyang mga mata. Isinuksok niya ang baril sa tagiliran habang hindi pinuputol ang matapang nitong tingin sa akin. Nanginginig ang aking mga kamay habang mahigpit ng nilalamukos ang bed sheet. Halos lumuwa ang puso ko sa tindi ng kabog nito.

Unti-unti siyang lumapit sa akin. Nahigit ko ang aking hininga. Hanggang sa tinukod nito ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ko at mas nilapit pa ang mukha sa akin. I can feel his warm breath. Hindi nakaligtas pa rin sa ilong ko ang amoy ng sigarilyo.

Mariin kong tinikom ang bibig habang patuloy na umiiyak. Nilapit niya ang labi niya at ng akma niya akong hahalikan ay napapikit ako at napa-iwas ng tingin.

I heard him growled. Natakot ako at mabilis na iniharap ang mukha sa kanya. Narinig ko ang pagngisi nito. He knew I'm scared. Pigil pa din ang aking hininga. Hanggang sa naramdaman ko ang malambot niyang labi. Magaan lang sa una at lumayo din naman siya. 

"I don't like any disgusting reaction, Greta. Make me feel you want me too, like how I am to you..." bulong niya.

Nanginginig ang aking labi. Ayoko naman talaga. Gusto ko ng tumakbo sa banyo at magmumumog ako.

"You're such a great actress. Why don't you pretend that you're in love with me? I'd love to see that..." aniya at pinatakan ako ulit ng halik sa labi. Dumiin ang lamukos ko sa bed sheet.

Hindi ako nagsalita. Nanatili akong naka-upo na parang tuod. Nag-aantay na lang sa anumang gagawin niya. Bumaba ang mata nito sa magkabilang dibdib ko. Napaungol ito na parang baliw at pagkatapos ay inatake na ako ng halik sa labi.

Napaurong ako. Hindi ko yata kaya. Kaya naman ng naramdaman niyang lumalayo ang ulo ko ay sinabunutan niya na ako. Umagos muli ang luha sa aking pisngi. He kissed me hungrily like he's not gonna stop unless my lips were swollen.

"f**k!" he cursed under his breath.

Nanatili akong nakaupo. Naninigas ang katawan habang nagpapaubaya. Hinila niya pababa ang buhok ko dahilan para ako ay mapatingala. Hinayaan ko siyang halikan ako sa leeg. Paulit-ulit ko siyang narinig na umuungol.

Tiniis ko. Titiisin ko kahit nakakadiri. Mabuhay lang ako at makatakas dito. Isusumbong ko siya at hindi ako titigil hanggat hindi ko siya maipapakulong. Hanggat hindi ko nakukuha ang hustisya.

Unti-unti umangat ang kamay ko at naglandas sa malapad niyang balikat. He suddenly stopped and looked at me in the eyes. Hindi ako nagsalita at napatitig din sa mga mata niya. His lips twiched a bit. Nanginginig ang mga kamay ko habang unti-unting bumaba sa butones ng polo nito. Binuksan ko ang isa at tilad hudyat iyon para kay Marco na halikan ako muli sa leeg hanggang sa pisngi ng aking dibdib. 

"Damn! Ahh..." he moaned.

I bit my lower lip. I wanted to scream so bad. Diring-diri ako at gusto ko siyang itulak pero wala akong lakas para gawin iyon. Hanggang sa nahubad ko na din ang polo niyang suot. Hindi ito natinag at mas lalo pang nangigil na pinaghahalikan ako sa dibdib.

I cried silently, wishing for some miracle to happen. Sunod-sunod ang mura nito ng lumandas na ang dila niya sa tuktok ng dibdib ko. Tiniis ko 'yon. Habang nagpapakasaya siya sa katawan ko unti-unti ko ng bumababa ang palad ko sa pantalon niya hanggang sa mabilis kong nahugot ang baril at tinadyakan siya dahilan para dumaing ito.

Mabilis akong tumayo at tinutok ang baril sa kanya.

"Argh!" reklamo niya at sapo ang tiyan. Galit niya akong tinignan. Wala akong makitang takot o pangamba sa reaksyon niya kahit na nakatutok na sa kanya ang baril.

Umiiyak ako habang hawak ko ang baril. Galit na galit ako. Umaapaw ang emosyon ko kaya pakiramdam ko mababaliw ako kung hindi ko na mailalabas ito.

"You have the guts to point the gun on me?" he smirked. Nameywang siya sa harap ko. 

I swallowed hard. I never experienced shooting someone nor imagined being in this kind of situation. I'm contemplating if I could really do this. Kung hindi ako naman ang mapapatay niya at ayoko naman na ganoon ang mangyari.