Kabanata 40
“Iinom ka pa ba no'n Zairan? Puwede namang hindi,” ani Mocha bigla.
“Hindi na. Tinatamad na ako. Magkita na lamang tayo sa sabado,” sagot ni Zairan at tumalon sa bintana.
Nagulat pa ako sa ginawa nito ngunit agad din naman akong nakabawi.
“Hayaan mo siya,” ani Mocha.
Napatango lang ako at nagbasa na lamang. Ang gulo lang din talaga nilang kausap minsan.
Lumipas ang ilang araw at sumapit ang piyesta sa bayan.
Gaya nang napag-usapan namin ni Mocha ay susunduin niya ako.
“Tara na Catherine, gayak nito sa akin.
Nagulat pa ako nang makita ko ang itsura nito. Mukha siyang buhay na buhay.
“Anong meron sa iyo?” tanong ko pa.
“Wala naman,” aniya at kumikit-balikat.
Napatango ako ng marahan. Alam kong may ininom siya para magmukha siyang ganyan. Naipaliwanag sa amin
