Kabanata 34
Ngayon pa lang ay natatakot na ako. Bugtongan!? Ano naman ang mga isasagot ko sa mga bugtong na iyan gayong wala pa naman akong panama sa palaisipan pagdating na sa mga ganyan. Larong kalye lang ang alam ko at hindi larong pampahasa ng kaalaman.
“Kailangan Catherine. Kunin mo na ang iyong mga gamit,” ani Mocha at umuna nang lumabas ng silid.
“Teka Mocha...” tawag ko pa ngunit hindi na ito lumingon pa.
Wala akong nagawa kundi ang mapabuga na lamang ng hangin.
“Sundin mo na lang siya Catherine,” ani Zairan at kinuha ang mga gamit ko.
Napapaawang na lang ang aking bibig habang tinatanaw ang paglabas nito sa aming silid. Pambihira! Wala na bang katapusang pagpaparusa ito sa akin! Wala akong nagawa kundi ang sumunod na lamang sa kanilang dalawa.
Pagkababa ko'y bumungad sa
