DEVILLIANNA FIACRA VERNO
“I am with you there but I think I need to cool down. Let’s grab something to eat.”
“Opo, Ate!” Nang marating na namin ang cafeteria, tumungo na kami sa counter.
Habang nagtitingin ako sa pastry corner nila, napansin kong tumalikod si Lula at parang may kinuha sa loob ng suot n’yang slim bag. Sinilip ko naman s’ya na hindi n’ya napapansin.
Nakita kong wallet pala ang kapit-kapit n’ya at dalawang daan lang yata ang naka-ipit doon. May libreng lunch naman dito pero may available rin na snacks. But, you have to pay for it. Ang mamahal pa naman.
Isang tinapay lang yata, nagkakalaga ng one hundred pesos plus. Malaki naman at mukhang masarap pero hindi yata sasapat ang pera nitong bata. “Lula, you can pick whatever you like.” Tumagilid ako nang napansin kong ha
