Chapter 47

2295 Words

BILLIE MABUTI na lamang at hindi itinuloy ni Damian ang kanyang balak. Hindi ko alam kung magagawa pa akong makalakad kung sakaling tinupad nito ang tatlumpong minutong pahinga ko.  Matapos naming sabay na kumain ng normal na tanghalian ay muli itong naging abala sa harap ng kanyang laptop. May tatapusin lamang daw itong trabaho. Ako naman ay pilit kong inabala ang aking sarili sa paghanga sa ganda ng paligid ngunit hindi rin nagtagal ay agad akong nakaramdam ng pagkainip.  Magkatabi kaming nagkahiga sa reclining seat na naroon. Bumaling ako sa kanyang gawi. Tutok na tutok ito sa kanyang ginagawa kaya nagdadalawang isip ako kung dapat ko ba siyang abalahin. Gusto kong humanap ng ibang maaari kong paglibangan ngunit wala akong ibang nakita roon maliban sa smart phone ni Damian. Wala pa r

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD