We're too aware of what we've done. Too aware that it can cause us to lose our rank. Its okay for me if ever I'll lose my rank but at least I saved my mom.
"I'm sorry guys." umiiyak ko na sabi.
Bumalik na kami sa Academy at nandito kaming lahat ngayon sa sala ng dorm namin kahit ang mga classmates namin nandito din.
"Its okay Kecy. You made the right choice. Kahit naman ako kung alam ko na kaya ko naman pagalingin ang magulang ko why not di ba? At least you saved your mom." sabi naman ng isa kong classmate.
"Ano ba Kesia." umiiyak din na sabi ni Jullia "Ot doesn't matter kung mawala man ang rank ko. Ayoko na makitang may mamamatay sa harap ko kung alam ko sa sarili ko na makakatulong ako."
"Same here. Wala naman talaga sakin yang rank na yan eh. Si tita lang ang nagpakilala samin ng t
