Daisy
Sa unang pagtama pa lamang ng aking mga mata sa lalaking naghihintay sa akin sa altar ay kaagad nang pumatak ang mga luha ko sa pisngi. Nasa tabi niya ang kanyang ama na mahabang panahon niyang kinasuklaman.
Ito 'yong larawan nilang gusto kong makita sa araw na ito. At natupad ang panalangin kong 'yon. Kaysarap nilang pagmasdan. Malayo pa man ako sa kinaroroonan nila ay nababasa ko na kaagad ang emosyon sa mga mata ni Tatay Kanor habang nakatitig din sa akin.
Mas emosyonal naman ang kanyang anak na nasa tabi niya. Nakangiti man ito habang nakatitig sa akin, paulit-ulit naman nitong pinupunasan ang gilid ng mga mata niya. Napapangiti ako at napapailing. Hindi ko lang naisip noon na ang isang tulad niyang matapang at isang alagad ng batas ay may mababaw din palang luha.
Umiyak siy
