Danica
"Doon na tayo. Labas na tayo," malambing ko nang pagyaya kay Dave.
Mag-iisang oras na yata kasi kaming naririto pa rin sa sulok ng office niya. Sa amin na siya ngayon nakayakap ni Dasia mula sa likuran ko. At nakatuon ang noo niya sa balikat ko. Si Dasia naman ay dumidede na sa akin. Nagsisimula na ring mamungay ang mga mata ng anak namin.
Tumigil na rin naman sa pag-iyak si Dave. Mukhang kahit papaano ay nahimasmasan na siya. Itinupi ko na kanina ang photo album nila ng Mommy niya.
"Halika na. Tulog na si baby. Hindi pa rin ako nag-aalmusal. Inuna kasi kitang puntahan kanina sa hospital. Hindi ako nakatulog buong magdamag dahil sa kaiisip sa iyo."
"I'm sorry," mahina niya namang sagot.
"Kasi mahal kita. Hindi namin kakayanin ni Dasia kapag nawala ka sa amin... Ikaw lang ang
