BLAIR VIPER TORO
NAPA-TULALA na lang kami ni Regis. Bumigay ang kubo ko. Muntikan na kaming madaganan kung hindi lang n’ya ako nabuhat agad. Kanina habang gumagawa pa kami ng milagro, napapansin kong umuuga na pero mabuti na lang at kumapit pa. Pinatapos pa talaga kami. “Blair, are you okay?” Hinarap n’ya ako at kinilatis ang buo kong katawan. “Wait a second.” Pinagdadampot n’ya ang mga saplot namin at tinulungan n’ya akong mag-bihis bago n’ya sinuot pabalik ang mga kasuotan n'ya kanina. “I am sorry, Blair… The hut has collapsed…”
“Tayong dalawa ang may kasalanan,” tugon ko habang tinititigan lang namin ang kubo.
“I have forgotten that we shouldn’t do it inside... I should have taken you in the woods… I am sorry.” Natawa pa s’ya ng mahina. Nawala rin sa isip ko ‘yan. Naging dire-direts
