Chapter 57
HINDI ko alam kung malaking biro ba ng tadhana ang lahat nangyayari simula ng pumasok ako sa SMMC dahil kahit saan ako magpunta, naroon si Andrew, less the fact that he’s the man version of Dr. Addie whom I work with sometimes. Gusto ko na magtanong kung dito na ba siya nakatira gayong noon ay halos isumpa niya ang lugar na ito. Naiiling ako nagpatuloy sa paglakad hanggang sa makalapit ako sa nurse station. Binati ako ng mga nurse na naroon saka inalok ng pagkain na sa tingin ko ay dala ni Andrew. Binati ko sila pabalik pero hindi si Andrew. I just ignored him and focus my eyes on the patient’s clipboard that I am holding.
“Ooh, free breakfast!” Masayang sabi ni Serene saka dumampot ng isang pirasong doughnut.
“Why are you here, Andrew?” Narinig ko na tanong ni Dr. Addie sa k
