Hindi ko mapigilan ang pagpatak ng aking mga luha habang nakatanaw ako sa aking anak. Nasa loob na siya ng playhouse at nakikipaglaro sa mga bata. Gusto ko siyang lapitan, ngunit natatakot ako na baka bigla siyang umiyak. Ayokong malaman ni Alejandro na nandito ako dahil hindi ko pa nakukuha ang gusto ko.
Nagkatinginan kami ng anak ko nang lumingon siya sa kinaroroonan ko. Pagkatapos, lumapit siya sa akin.
“Anak...”
I let her come closer to me. When she was in front of me, she stared at me.
“Are you my Mommy?”
I said nothing to her, instead, I hugged her tightly. “A-Anak...”
Niyakap niya ako at umiyak siya. “M-Mommy!” hagulgol niya.
“Anak, I miss you!”
“I miss you too, Mommy. I thought you wouldn’t come back for me?”
Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya. “How did you recognize me?
