ALAS-DOS na ng madaling araw pero hindi pa rin nakakatulog si Rhomz. May tatlong oras na siyang nakahiga sa kama sa kuwartong inuukupa nila. Hinihintay niyang pumasok si Nathan pero hindi pa rin ito dumarating.
Hindi niya maintindihan ang sakit na nararamdaman niya sa kanyang dibdib. Pakiramdam niya’y unti-unti nang nawawala sa kanya si Nathan. Alam niyang posibleng magbago si Nathan dahil sa dark side nito pero hindi niya iniisip na tuluyang mawawala ang Nathan na nakilala niya. Hindi niya alam kung kakayanin niya sakaling mawala ito nang tuluyang.
Nagkunwari siyang tulog nang marini niyang bumukas ang pinto at kaagad ding nagsara. Naramdaman niya ang presensiya ni Nathan na papalapit sa kanya. Mamaya ay lumundo ang kama sa tabi niya sa kanyang likuran. Maya-maya pa’y naramdaman niya a
