Chapter 87

2634 Words

I was genuinely happy with Havoc’s decision. Pero kahit na masaya ako ay hindi ko pa rin maiwasang isipin ang mga nangyari kanina. Hindi ko maiwasan na makaramdam ng takot kapag naaalala ko iyon. Anger can really turn us into something or someone we never thought we could ever be. At nakakalungkot lang isipin na may mga taong handa talagang manakit ng iba para lang sa sariling ikasasaya nila. “You okay?” tanong ni Havoc nang iparada na niya ang sasakyan sa parking lot ng bahay namin. Oo, hindi kami tumuloy sa mansiyon kahit pa kaharap lang naman iyon ng bahay. Mas pinili niya na ipasok ang sasakyan niya sa bahay namin at hindi ko alam kung bakit, gayong alam naman naming pareho na gugustuhin kaming makausap ng pamilya namin patungkol sa nangyari kanina. “Iniisip ko lang ang nangyari,”

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD