Hinayaan niya ako na umiyak nang umiyak habang yakap siya ngunit nang ako ay mahimasmasan ay ako mismo ang kumalas. Matalim ang titig ko sa kaniya na ikina-kunot ng kaniyang noo.
“Is there any problem, hmm?” masuyong tanong niya.
Lalong tumalim ang tingin ko. Any problem? There is! There is a f*cking problem! Wala man lamang siyang sinabi na kasama ang dalawang iyon. Sinipat ko siya ng tingin, mula ulo hanggang paa. Hindi ako nakaramdam ng pagkaasiwa dahil wala na rin naman si Trisha. Unang tumungo ang tingin ko sa kaniyang leeg at sumunod ay sa kamay hanggang sa buong katawan niya.
He even look at himself too para malaman kung bakit ganoon na lamang ang pagtitig ko sa kaniya. Sinamaan ko siya ng tingin.
“Kasama mo sila…” malamig kong usal. That’s not a question but an
