ABALA ang mga nananatili sa Caern para sa nalalapit na pagsilang ng kanilang pinunong Marilag. May mga pumipitas ng prutas at iyong sa tingin nilang may pinakamatamis na lasa. May mga namimingwit ng isda at pinipili lamang ang pinakamalalaki at pinakamatataba. May mga naghahabi gamit ang malalambot at malalaking dahon ng mga halaman para sa gagamitin ng Marilag sa panganganak. Ang lahat ng mga iyon ay iaalay nila para sa pinunong nagligtas sa kanilang lahat.
Natigilan ang ilang kabataan sa ginagawang pagpipitas ng prutas nang mapansin nila ang Marilag na nakaupo sa tarangkahan ng kubol nito. Ang laylayan ng mahaba at puting bestida nito ay nakasayad sa malamig na lupa. Nakayapak ang walang sapin itong mga paa. Nakapatong ang mga palad nito sa umbok ng tiyan habang humahaplos roon. Nasisiy
