HINDI NIYA MAIWASANG mapapikit nang maramdaman ang panaka-nakang pananakit ng tiyan niya. Hawak ni BK ang kamay niya habang lakad-takbo ang ginagawa nila. Akala niya kanian ang layo na nila, pero kung lilingunin niya, hindi pa sila nakakalayo masyado sa bungad ng kakahuyang iyon. At kung makarating na ang mga lalaking iyon sa bungad, siguradong kita sila dahil maliwanag. Ang taas-taas pa ng sikat ng araw. Hingal na hingal na rin siya.
Sino bang mag-aakalang pagkatapos ng sarap, hirap naman ang mararanasan niya? Kung alam niya lang, hindi na sana siya nagpadala. Kasalanan niya din ito. Naubos ang lakas niya sa ginawa nila kanina sa ilalim ng talon.
Nagkatinginan pa sila ni BK nang makarinig ng mga boses, at mukhang naghiwa-hiwalay ang mga ito makita lang sila.
Bakit ba sila hina-hauntin
