“Hubby, ingat ka don ha?” Mga ilang beses ko ng paalala kay Vayne habang nilalagay ko sa maleta iyong mga damit niya.
Mamayang gabi na ang flight niya papuntang U.S hindi ko maintindihan pero parang ayaw ko siya umalis kaso hindi naman maari dahil kailangan niya ‘yon.
“Wife, thank you.” mabilis akong napangiti ng maramdaman ang yakap ni Vayne mula sa likod ko. Ramdam ko iyong mainit niyang hininga na tumatama sa tenga ko.
Sandali pa at hinarap niya ako.
“Vayne, tawag ka sakin kapag nandon kana, at ‘yong mga bilin ko huwag mo kalilimut--- araaayyy!!!” Reklamo ko ng pisilin niya ako sa magkabilang pisngi.
“I know wife don’t worry, okay?” natatawa niyang sabi at hinalkan ako sa noo.
“Ewan ko sayo, pinapaalalahan lang kita,” nakasimangot kong sabi.
Nginitian niya naman ako ng pagkalapad
