Kapansin-pansin ni Celia ang lungkot sa mukha ng anak kaya hindi tuloy napigilan ang sarili na sitahin ito matapos nilang makauwi sa kanilang bahay.
"Aba, Santa, huwag mo akong bubusangutan diyan? Hindi ka ba masaya at umayos-ayos na itong bahay?" bulalas ng ina.
Napabuntong-hininga si Santa saka bumaling sa ina.
"Masaya naman po, inay," anang niya.
"E, bakit ganyan ang mukha mo parang pinagsakluban ng langit at lupa?" bulalas pa ng ina.
Napatitig na lamang si Santa rito at naglalaro sa isipan kung sasabihin ba ritong may relasyon sila ng kanyang Ninong Leon ay maiintindihan nitong nami-miss niya ito?
"Ano ba, Santa?!" tapik ng ina sa braso at doon ay tila nagising si Santa. "Hindi ka ba masaya? May sarili ka ng silid, talagang ginawan ng paraan ng Tito Marlon mo dahil dalaga ka na r
