Nag-isip ako kung paano ako magpapaliwanag sa organisasyon na kayang tanggapin ang aking dahilan kung bakit hindi ko nagawa ang aking misyon.
"Love, sasama ako sa iyo!" sabi ng aking asawa na puno ng pag-alala ngayon.
Nakita ko ang pagsusumamo ng kaniyang mga mata.
"Hindi ka puwedeng sumama at kahit sumama ka ay hindi ka puwedeng pumasok. Tanging mga miyembro lang ng organisasyon ang may karapatang makapasok sa loob," paliwanag ko dahil para rin ito sa kapakanan niya.
"Nag-aalala ako!" madamdamin niyang amin sa akin.
Ngumiti ako. "Kaya ko ang sarili ko. Hindi ka dapat mag-alala sa akin dahil babalik ako nang buo," paninigurado kong sabi sa kaniya.
Hinawakan niya ang mukha ko at kinulong sa kaniyang mga palad.
Pinagpantay rin niya ang aming mukha at tahimik niya akong pinagmasd
