"Kung ganoon… buhay ang bata?" tanong ko sa kaniya sa seryosong boses.
"Kinupkop ko ang bata at tinuring na sariling akin. Hindi ako tumigil sa paghahanap kay Zelmie pero noong nakita ko na siya ay bantay-sarado na siya ng tauhan ng iyong Lolo. Hindi ako makalapit. Sinusundan ko sila palagi kahit saan hanggang sa naglakas-loob akong pasukin ang loob ng kaniyang tinutuluyan at tinulungan ko siyang makatakas. Sinabi ko rin sa kaniya na ako ang nag-aalaga sa anak niya ngunit nahuli kami ng iyong Lolo at hindi pinayagang makaalis," mahaba nitong salaysay.
"Hindi ako makapaniwala," utas ko.
"Ang Lolo mo ay isang napakademonyong tao na nakilala ko! Noong nahuli niya kami ay gusto niya pa akong patayin ngunit banta lang pala ang lahat. Dahil sa takot ni Zelmie na hindi na ito makaalis sa imp
