Masyado pa akong mahina at hindi pa nakababawi nang lakas nang biglang may mga taong de armas na biglang niluwa ng pinto kung saan ako naka-confine.
"Sino kayo?" malakas na tanong ni Mama sa mga armadong pumasok.
Wala ni isa sa mga ito ang sumagot. Wala rin akong maisip na ibang tao na pwedeng gumawa sa amin nito kung 'di ang kalaban ng aming organisasyon.
Manlalaban sana si Papa at ang aking asawa ngunit bigla ko silang pinigilan.
Wala silang kalaban-laban dahil may mga armas ang mga ito at alam kong wala itong mga kaluluwa. Dehadong-dehado sila laban sa mga ito.
"Sasama ako kaya wala kayong dapat galawin sa kanila…kung ayaw ninyong dito tayo ngayon magpatayan," galit kong sabi habang nakakuyom ang aking mga kamao. Hindi ko kasi gusto ang biglang pagpasok ng mga ito.
"Kung ganoon
