Kahit na nakikita ko siyang umiiyak ngayon ay hindi ako nagpatinag.
Kahit gustong-gusto ko na siyang yakapin pero pinigilan ko pa rin ang aking sarili.
Tumahimik lang ako saglit at naghihintay sa kaniya na magsalita para maipaliwanag pa ang lahat ng pwede kong malaman sa pagkatao niya.
"Bago ko lang din ito nalaman. Pinag-isipan ko rin ito nang mabuti. Maniwala ka sa akin, Ethan. Ginagawan ko ng paraan para hindi ako makapasok sa sitwasyong ito," umiiyak niyang sabi at nakikita ko sa mata niya ang sakit na nararamdaman niya habang tinititigan ako.
"Bakit hindi mo sinabi? Ano ba ako sa tingin mo? Ano ba ako sa iyo?" pasigaw kong tanong dahil sa inis. Hindi ako makontento sa mga paliwanag niya. "Kahit gaano naman ako kapagod, Sam ay sinisikap ko pa rin na bigyan ka ng oras para marin
