AS SOON AS I GOT HOME, I locked myself inside my room. Hindi ko hinintay si Adrian na pagbuksan pa ako ng pintuan ng kotse, hinayaan ko na rin na siya ang magbuhat kay Tanner.
Ramdam ko naman na sinundan niya ako pero hindi ko na lang pinansin, maging sina Mama at Papa na akmang sasalubong sa akin ay hindi ko nagawang pansinin.
I am too tired and I don’t know why. Is it because of the painful feelings I have inside me right now? I guess it is. This pain inside me is damn tiring.
Nakakapagod mag-isip. Nakakapagod makaramdam ng sakit. Nakakapagod na ang lahat.
It’s just been what? Days but here I am, the happy thoughts about being with Adrian just brought back all the pain.
Akala ko mawawala ang lahat ng sakit. Akala ko unti-unti na akong lulubayan ng bangungot na iyon. Akala ko lang pa
