Julianna
Ang byahe na yata papunta sa ospital ang pinakamahabang byahe na naranasan ko sa buong buhay ko.
Kahit na anong pigil ang gawin ko, malakas pa rin akong napapadaing sa tuwing manunumbalik ang kirot. At pasakit na rin nang pasakit.
Pagdating namin sa ospital ay sinalubong na kami ng isang staff, kasama ang isang nurse na may dalang wheelchair.
Dinala kaagad nila ako sa emergency room saka pinagpalit ng suot, nilagyan ng IV, at kinabitan ng monitoring belt sa tiyan. Sinamahan ako ni Mama habang si Jercie naman ay kinausap ng isang medical staff para sa assessment. Narinig ko pang sinabi ni Jercie na natawagan na niya ang OB ko at papunta na raw siya.
Walang palya si Mama sa paghagod sa balakang ko habang nakahiga sa maliit na kama. Pero nang may pumasok ulit na nurse, pinalaba
