Tatlong pagpito mula kay Mr. Sarte ang nagpadugo sa aking tainga. Pakiramdam ko ay matatanggal ang eardrums ko dahil doon. Nandito pa rin kami sa loob ng gymnasium. Tapos na ang lahat sa isinigawang pangunahing activity.
“Naiintindihan ba ng lahat ang sinabi ko?” Hindi pa ito nakuntento ay nagawa pang sumigaw.
“You don’t need to shout, Mr. Sarte,” wika ng isang estudyante mula sa Silver section.
“My precious ears!” Someone from the other section complained.
Napuno ng mga reklamo ang kinaroroonan namin. Kahit ang mga kaklase ko ay mahihinang pagbulong ang maririnig. Hindi lang kasi basta pito na malakas ang ginawa niya, isang mahaba at nakakabinging pagpito.
“I need to do that because no one’s listening. If I will ask you, what did I say a while ago?” Tinaasa
