MATAGAL bago natauhan ang ama ni Sarah. Seryosong tumingin ito sa kanya na para bang kinikilala siya pagkuwa’y kay Tristan naman.
“Paano ako makakasigurong hindi niyo ako niloloko?” tanong nito.
“M-mawalang galang po, Sir,” biglang singit ng secretary ni Sarah. “Totoo po ang sinasabi ni Ma’am Sarah. Siya po talaga ang totoong anak niyo. Kilalang-kilala ko po siya. Matagal na po kayong niloloko ng babaeng nasa baba.”
Natigilan na naman ang ama ni Sarah. Tumitig ito sa anak.
“W-wala ba kayong lukso ng dugo na naramdaman towards me?” basag ang boses na tanong ni Sarah. “Simula nang dumating ang mag-inang iyon, pinabayaan niyo na ako. Ako lang itong makulit na nagpapansin sa ‘yo lagi. Pero kung hindi ko ginawa iyon, baka… baka parang kasambahay na lang ako sa bahay mo na daan-daanan mo.
