“PINAPATAWAG mo ako, Sir?”
Ngumiti si Tristan kay Rogelio at tinuro ang single couch ng silid niya.
“Make yourself comfortable,” aniya rito.
“Salamat po,” aniya.
Saglit na tinitigan niya si Rogelio bago ngumiti.
Kailangan niyang maging casual rito para hindi nito mahalata ang mga gumugulo sa isipan niya. Kailangan niyang maging maingat ngayon.
Sa laki ng tiwala niya kay Rogelio, pati kumpanya ng mnagulang ay pinagkatiwala niya rito. Pero sa mga naisip kanina, mukhang may mali. Kaya magiging busy siya sa mga susunod na araw para maglinis ng mga dumi. Hindi siya makakapayag na mabahidan ng dumi ang kanyang pag-aari kaya kailangan niyang gawin ito. Sasabayan niya si Rogelio sa trip niya para makahanap siya ng ebidensya rito. Wala dapat makakaalam sa mga nasa isipan niya.
“Founding a
