AWTOMATIKONG yumakap si Sarah sa leeg ni Tristan nang mapusok na hinalikan siya nito. Ramdam niya ang pag-angat niya noon hanggang sa pangkuin siya nito at masuyong inihiga sa kama.
Napasunod siya nang tingin nang hubarin nito ang suot na damit. Kita niya agad ang kakisigan nito kaya napalabi siya. Bumulaga rin sa kanya ang umbok na baba nito ang hubarin nito ang suot na casual shorts.
Akmang babalikan siya nito sa kama nang inguso niya ang pintuan ng treehouse niya.
“Right.” May mga batang kasama pa naman ang mga kamag-anak niya. What if makita ng mga ito ang treehouse tapos umakyat? Eh ‘di, maabutan pa silang dalawa. Saka malalaman nilang may tao kapag tumunog ang bell sa taas. Iyon kasi ang magsisilbing doorbell kapag naka-lock.
Sinara din ni Tristan ang bintana upang makasiguro. Pi
