Chapter 92

1126 Words

HINDI ko alam kung ano'ng sasabihin ko kay Andro kaya nagmamadali akong lumabas ng bar na 'yun. Buti na lang paglabas ko ay agad na may humintong taxi kaya agad akong nakasakay. Pagpasok ko sa loob ng bahay ay siya namang pagbaba ni Terrence sa stairs. Nang makita ako nito ay nagmamadaling lumapit sa akin at humalik sa aking pisngi. “Hey, you okay?” he asked me worriedly. Marahan naman akong tumango at tipid na ngumiti. “I'm okay. 'Yung mga bata tulog na ba—” “Oo pinatulog ko na,” mabilis na pagputol ni Terrence sa sagot ko at agad ako nitong binuhat matapos ilagay sa couch ang hand bag ko. “Let's go to the kitchen, sabay na tayong mag-dinner.” “Hey, I can walk!” angal ko at pinanlakihan pa siya ng mata. "Hindi mo na ako kailangang buhatin pa, 'no! May sarili naman akong mga paa!" Bu

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD