The Playful Destiny

Chapter 5

Chapter 5

Her POV

My whole body is in pain maybe because of last night kaya hindi muna ko dumilat at nanatiling nakapikit saka niyakap ang unan na asa tabi ko. Hindi ko ata kayang bumangon buong mag hapon dahil sa sakit ng katawan. Niyakap ko lang ng mahigpit ang mabangong unan sa tabi ko ng biglang may mga barasong pumalupot sa bewang ko kaya napamulat ako ng mata at bumungad sakin ang muka ni Treyton kaya nanlaki ang mata ko at naitulak ko sya saka sumigaw. “Ahhhh” sigaw ko na nagpagising sa kanya at nang makita nya ko bakas din sa mata nya ang gulat. Agad sumalakay ang kaba sa dibdib ko at tiningnan ko ang ayos naming dalawa at nang maiangat ko ang kumot na nakabalot sakin don ko nakitang wala akong suot na kahit ano kaya hinila ko ang kumot sa kanya saka tumili “Ahhhhh.” Nakipag agawan naman sya ng kumot sakin kaya sumiksik ang sa may gilid ng kama saka tumalikod.

“Let’s change first saka natin to pag-usapan” sabi nya saka ko narinig ang mga yapak nyang umalis. Napasabunot ako sa buhok! Anong katangahan ang ginawa ko para umabot kami sa ganito? Pilit kong inungkat sa isip ko ang nangyari kagabi at inilibot ang paningin sa buong paligid, this isn’ts my room!

Flashback

“Samantha careful” sigaw ni Treyton saka ako sinalo ng may bumangga sakin or should I say may nabangga ako. I look at him and hold his hand “Let’s drink to forget the person who cause us pain” sabi ko sa kanya at inabot ang bote ng alak na hawak ko at pilit syang pinainom. “Your drunk Samantha, Bumalik na tayo sa loob ng hotel” sabi nya at hinila ko pero hindi ako pumayag. “Treyton you promise me that you will help me to forget him right? Kaya please wag muna tayong umalis kasi andito pa din eh” sabi ko at itinuro ang dibdib ko. The pain is still here at ayaw ko ng maramdaman ang sakit na yon.

“Sige pero dahan dahan sa pag inom” sabi nya saka ako inalalayan palayo sa mga tao. “Drink this” sabi nya at inabutan ako ng tubig ininom ko naman yon. “Treyton alam mo sana talaga mahanap ko na ung taong mamahalin ako ng buong buo” lasing na sabi ko sa kanya saka sya tinitigan sa mga mata. “You will” sabi nya at tinunga ang hawak na isang boteng alak at naubos nya yon.

“Inom pa tayo para makalimutan natin sila kahit ngayon lang!”  sabi ko sa kanya at kumuha pa kami ng mga alak at inimon yon. “Para to sa puso nating sawi ngayon!” sigaw ko at tinunga ang alak!

Gusto kong makalimot sa sakit na dinulot sakin ni Greg! Ang tanga ko para magpaloko sa kanya at maniwala na mahal nya nga talaga ko! Patuloy lang kami sa pag inom ni Treyton hanggang sa sobrang dami na namin nainom at hindi na namin alam ang mga ginagawa namin.

Parehas na kaming lasing dalawa ng bumalik kami sa hotel. Magkaakbay kaming dalawang naglakad pasakay sa elevator.

“Alam mo lasing ka na” sabi ko sa kanya at tumawa “Ikaw din” sagot nya sakin at sumandal kami sa may gilid para hindi kami mabuwal na parehas habang iniintay namin huminto ang elevator sa floor namin.

Nang bumukas ang elevator sabay kaming lumabas at pumasok sa isang kwarto.

Nagtitigan kaming dalawa hanggang sa unti-unti syang lumapit sakin at hinawakan ako sa muka. “You’re so beautiful” sabi nya at unti-unting inilapit ang muka sa muka ko hanggang sa maghalikan kaming dalawa.

Walang kumakalas sa paghahalikan namin dalawa, Ang lambot ng labi nya. Unti unti ko ng nararamdaman ang kamay nya na inaalis ang damit ko at ganun din ako sa kanya at sabay kaming bumagsak sa kama. “Let’s forget everything” he said, and I nod.

He continues kissing me hanggang sa bumaba sa leeg ko at naramdaman ko na lang na wala na kaming damit na dalawa. Tuluyan na kong nalasing sa pinapadamang init ni Treyton at wala na kong pakielam kung ano man ang maging resulta nito. Patuloy lang sya sa paghalik sa katawan ko at parehas namin dinadama ang init ng bawat isa. “Ohhhh” ungol ko naglakbay ang kamay ni Treyton papunta sa dibdib ko at marahang pinisil yon. Bumibigat ang paghinga ko sa hindi maintindihan na ginagawa nya sakin.

Tumingin sya sa mga mata ko at bigla akong hinalikan na tinugon ko naman hanggang may naramdaman akong pagpasok sakin kaya napasigaw ako “Ahhhh” sigaw ko at may tumulong luha sakin dahil sa sakit. “I’ll be gentle” he said at dahan dahan na umulos sa ibabaw ko.

Unit-unti na ng nawawala ang sakit at napapalitan na ng hindi ko maipaliwanag na pakiramdam hanggang sa nararamdaman ko na parang may lalabas sakin “I’m near” he said and trust harder until we both reach the climax. Bumagsak sya sa gilid ko at sabay kaming nakatulog dahil sa pagod.

End Flashback

Anong katangahan ang ginawa ko kagabi? Bakit kami umabot sa ganon? Muli kong tiningnan ang kama para makasiguro kung totoo nga ang nangyari kagabi at don ko nakita ang pulang mantsa sa kama kaya unti-unti na naman tumulo ang mga luha ko.  Totoong may nangyari nga samin ni Treyton at totoong ibinigay ko sa kanya ang sarili ko at nagpapatunay non ang pulang mantsa sa kama at ang pananakit ng katawan ko pati na ang ibabang parte ko.

Bakit kami umabot sa ganito? May kasintahan sya at ako kagagaling ko lang sa relasyon tapos ganito ang nangyari saming dalawa? Dapat hindi ako uminom! Dapat hindi ako nag padala sa kalasingan para hindi ako nakalimot at hindi kami umabot sa ganito! Hindi ko pa natatapos ang problema namin ni Greg gumawa na naman ako ng panibagong problema! Napaka tanga ko!

“Samantha anong katangahan ang ginawa mo?” umiiyak na sabi ko sa sarili ko.

Dahan dahan akong tumayo kahit na masakit ang katawan ko pilit kong hinanap ang damit ko at nagbihis. Nang makapagbihis ako nagmamadali akong lumabas ng kwarto at hindi na inintay pa si Treyton dahil wala akong maihaharap sa kanya dahil sa nangyari samin.

Bumalik ako ng sarili kong kwarto at don ko naabutan si Greg na may kasamang babae sa kama kaya unti-unti na naman tumulo ang luha ko. Hindi ako gumawa ng kahit na anong ingay saka kinuha ang mga gamit ko saka lumabas ng kwarto at nagpasyang umalis na. Wala naman ng patutunguhan kung mananatili pa ko dito dahil baka makagawa na naman ako ng isang katangahan. Hindi naging maganda ang bakasyon na to para sakin dahil una pa lang niloko na ko ng boyfriend ko at pangalawa nakagawa ako ng bagay na pinagsisihan ko. Ibinigay ko ang sarili ko sa taong hindi ko naman mahal at hindi ko ganon kakilala. Oo alam ko na mabait namna si Treyton dahil tinulungan nya ko pero hindi na sana kami umabot sa ganito.

Sumakay ako sa shuttle service kahit na hindi ko alam kung saan ito pupunta basta ang importante makaalis ako sa hotel. Hindi nagtagal huminto ang shuttle sa isang lugar kaya bumaba ako at tinanawa ang buong paligid. Dito ako dinala ni Treyton kagabi para mag isip at eto ako ngayon tinatanaw ang buong paligid at nag iisip.

Tanaw na tanaw mula sa kinatatayuan ko ang dagat at hotel. “Sana masamang panaginip na lang to” umiiyak na sabi ko sa sarili ko habang dinadama ang malamig na simoy ng hangin na tumatama sa katawan ko.

His POV

Isang malaking pagkakamali ang nangyari sa pagitan namin ni Samantha! Anong kagaguhan ang pumasok sa isip ko at nagawa ko yon! Hindi ako nag isip bago ko ginawa ang bagay na yon! Sana hindi ko na lang sya niyayang uminom!

Hindi ako makapaniwalang nagawa ko yon dahil sa kalasingan! Sa tagal ng naging relasyon namin ni Annabeth ngayon lang ako nakagawa ng ganito at pagnalaman nya to paniguradong masasaktan sya! Napaka gago para gawin yon! Mabilis akong nag shower at nagbihis saka lumbas para kausapin si Samantha tungkol sa nangyari. She doesn’t deserve this kind of situation. Ako ang may kasalanan ng lahat!

“Samantha” tawag ko sa kanya paglabas ng banyo pero wala na sya tanging magulong kama lang ang naabutan ko. Muli kong tiningnan ang kama at don ko nakita ang kulay pulang mantsa. “s**t!” mura ko sa sarili ko. She was virgin last night when that happened!

Inis akong napasabunot sa sarili ko saka inisip kung saan sya nag punto. Kailangan ko syang makausap, agad kong naisip na baka bumalik sya sa sarili nyang kwarto kaya doon ako nag tungo.

“Samantha!” tawag ko sa kanya saka kumatok sa pinto at ang nag bukas non ang gagong nyang boyfriend. “Asan si Samantha” tanong ko sa kanya saka sya tinabig at pumasok sa loob “Ano ba?” inis na sabi nya.

Pagpasok ko ang bumungad sakin ang isang babae na nakahiga sa kama at wala ding saplot. Tiningnan ko ang boyfriend ni Samantha. “Asan si Samantha?”

“Bakit ako tinatanong mo nyan diba kayo ang magkasama, bakit sakin mo sya hinahanap? Hanapan ba ko ng nawawalang tanga!” sabi nya kaya hindi ko napigilan ang sarili kong suntukin sya. “Gago ka alam mo yon! Wala ka man lang pakielam sa girlfriend mo at talagang nagdala ka pa ng babae sa kwarto nyo” Inis na sabi ko sa kanya saka sya tinulak. “Nakakadami ka na ah! Sino kaba ha? Saka ano naman ang pakealam mo samin ni Samantha? Wala kang pakielam kung magdala ko ng babae dito dahil kwarto ko to at si Samantha bahala sya sa buhay nya dahil sya ang nawalan hindi ako.” Bulyaw ng gagong lalaking to kaya hindi na talaga ako nakapag pigil pa at sinuntok sya ng mas malakas kaya bumagsak sya sa sahig na nag pagising sa babae nyang kasama. “Ohh myy Greg!” sigaw nung babae at nakatapis ng kumot na lumapit sa gagong boyfriend ni Samnatha.

Dinuro ko sya saka nagsalita “Gago kang hayop ka! Hindi si Samantha ang nawalan kung hindi ikaw dahil napakabait na babae ni Samantha para tratuhin mo ng ganyan! Ako ngayon ko lang sya nakilala pero humanga na ko sa kanya pero ikaw halos tatlong taon kayong magkasama pero basura lang ang tingin mo sa kanya! Gago ka wag kang ng magpapakita pa sakin at kay Samantha dahil hindi lang yan ang aabutin mo sakin” sigaw ko sa kanya saka lumabas para hanapin si Samantha.

Saan kaya sya nagpunta, nakita kaya nya ang gago nyang boyfriend? Yan ang mga tanong sa isipan ko ng sumakay ako ng elevator. Hindi ko na dapat hanapin si Samantha pero alam kong dahil sakin kaya yon nangyari kagabi at I owe her an apology. Alam kong hindi ko na maibabalik ang nakaraan kaya kahit man lang kapatawaran magawa kong hingin sa kanya bago kami bumalik sa mga sarili namin buhay at ibaon sa limot ang nangyari dito.  Agad akong lumabas ng elevator ng makarating ako sa ground floor.

Dumiretso ako sa front desk para ipagtanong kung nakita nila si Samantha. “Excuse me” tawag pansin ko sa isang staff “Yes sir, how can I help you”

“By any chance did you saw a women wearing a black dummer dress maybe this height” I ask “No sir but you can ask some of our staff at the front maybe she ride some of the service shuttle”

“Thank you” sabi ko saka lumabas para mag tanong. “Excuse me!” tawag ko sa isang driver at nag tanong “Did you saw a woman wearing black summer dress ride this vechicle?” I ask him “Yes she is one of my passengers”

“Really? Where did you she go?”

“In the hill view” he said at nagmamadali akong pumunta sa sasakyan na nirent ko for my whole stay here at nag drive papunta don. Sana maabutan ko pa sya before she leaves. Alam kong ngayon ang balik nya dahil yon ang sinabi nya kahapon.

I drive as fast as I can hanggang sa nakarating ako at naabutan ko syang nakatanaw sa malayo kaya dahan dahan akong lumapit sa kanya at don ko nakita na umiiyak sya “Sana masamang panaginip na lang to” umiiyak na sabi nya habang nililipad ng hangin ang mahaba nyang buhok. “Samantha” tawag ko sa kanya at lumingon sya sakin.

Nagulat sya ng makita ako at akmang aalis ng pigilan ko sya. “Samantha wait”

“I’m so sorry Treyton, Sorry hindi ko alam ang ginagawa ko kagabi sorry” umiiyak na hingi nya ng paumanhin sakin. I should be the one who should say sorry to her dahil ako ang may kasalanan ng lahat. Kung hindi ko sya dinala don para uminom hindi aabot sa ganito ang lahat. “Samantha stop crying” sabi ko sa kanya saka hinawakan sya sa pisngi at pinahid ang mga luha nya. Hindi nya deserve ang umiyak.

“Kasalanan ko ang nangyari! Sana hindi ako nagpakalasing hindi sana tayo umabot sa ganon! Paano na lang pag nalaman ng girlfriend mo to? I’m sorry! Pasensya na talaga, ang tanga tanga ko kasi! Wala na kong nagawang tama. Sorry! Okay lang sakin kahit anong masasakit na salita ang sabihin mo tatanggapin ko dahil kasalanan ko!”

Hinawakan ko sya sa dalawang balikat at iniharap sakin. “Samantha pag usapan natin ang nangyari wag mong isisi sa sarili mo ang lahat!” sabi ko sa kanya at dinala sya sa kotse upang doon kami mag usap na dalawa kung saan walang taong nakatingin samin.