Pinipilit ako nina Mommy na bumalik sa pagtulog, pero paano ako makakatulog gayong alam ko na may anak ako, pero hindi ko man lang maalala kung saan ko iniwan.
"Masama po ba akong ina, Mommy?" tanong ko habang patuloy sa pag-iyak.
"No, anak. mabuti kang ina," umiiyak niyang sagot habang pinupunasan ang basa kong pisngi.
"Hindi, Mommy. masama ako..."
"Tahan na, Georgie. Tahan na. Kumalma ka..."
Umiling ako at mas lalo pang nilakasan ang aking pag-iyak. Halos hindi na ako makahinga.
"Mommy, hanapin natin siya. Ang anak ko, Mommy. Kawawa naman siya..."
Pumasok mula sa pintuan ang dalawang family doctor namin.
"Patulugin mo na lang po siguro, Dok," sabi ni Kuya.
"Hindi! Hindi ako puwedeng matulog! Kailangan kong hanapin ang anak ko!"
"Kumalma ka, hija..."
"Paano po ako kakal
