Chapter Twenty Six
“Three days?!” Tila ayaw magproseso sa isip ko ng napagdesisyunan nila. Nag-aayos na sila ng mga dadalhin pero hanggang ngayon ay naglo-loading pa rin ako.
“Sigurado po ba talaga kayo, mga Sir?” tanong ko sa kanila.
Hindi ko alam kung sino ang lilingunin ko at pupuntahan. Abala na kasi sila sa paghahanda ng mga gamit, akyat-baba at pabalik-balik para ilagay rito sa sala ang mga bibitbitin.
“Wala pong signal doon, malayo rin po ang mga Mall at pasyalan,” dagdag ko.
Siguradong maiinip sila sa probinsya dahil ibang-iba ’yon sa buhay nila rito. Baka nga wala pang ilang oras ay mag-aya na silang umuwi, kaya mas mabuti nang hindi na lang kami tumuloy.
“Better,” nakangiting sagot ni Sir Tyger at nagmadali nang umakyat ng hagdan papunta sa kuwarto niya.
“Pero masikip po
