PARANG tinadyakan ang dibdib ko nang marinig ko ang iyak ng sanggol. Tumingin ako kay Celine. Bagaman bakas sa mukha niya ang hirap ay gumuhit ang isang ngiti sa kaniyang mga labi. Gaya niya at ng iba pang nasa delivery room ay nakasuot ako ng hospital gown at head cap. Nakiusap pa talaga ako sa doktor na kung pwedeng samahan ko ang misis ko sa pagsilang nito sa aming panganay.
“P-Pangga…”
Hinawakan ko nang mas mahigpit ang kamay ng aking asawa at inilapit ang bibig ko sa tainga niya.
“He’s here, Pangga. I’m so proud of you! I love you so much!” Pinatakan ko siya ng halik sa noo at muling pinanood ang pagkilos ng mga doctor at nurses na naroon sa delivery room. Ipinatong nila ang maliit na katawan ng aming anak sa dibdib ni Celine. It made her smile even more. Tingin ko ay nabalewala n
