HABANG nakahiga ako ay hindi ko maiwasan na iisipin si William.
"Kung alam mo lang kung gaano kita kamahal, kung alam mo lang kung gaano ako nasaktan sa sitwasyon natin ngayon. Sana darating ang araw na matatanggap ko ang lahat. Na kaya kong masikmura na ang magiging biyenan ko ay ang lalaking kinamumuhian ko." Sabay punas ko sa aking mga luha.
Kinabukasan ay kinakausap ako ni Mama, dahil gusto niyang magpatayo ng bahay doon sa lupang nabili niya. Pumayag naman ako para may bahay kaming matuluyan kapag nandito kami sa Pilipinas. Ang hindi ko alam ay si William pala ang kinuha ni Mama bilang Engineer. At doon ko nalaman na iyon pala ang propesyon ni William. Sinama ako ni Mama sa area kung saan ipapatayo ang magiging bahay namin.
DOON napang-abot kami ni William at dala niya ang desinyo
