Nasa labas na ako ngayon ng bahay nila Raia at naghihintay na lang na matapos ang oras ng aming pagbisita sa mundo ng mga panaginip. Nasa sanga ako ng kahoy na nakatayo hindi kalayuan sa kanilang bahay, nakaupo habang sinasamyo ang malamig at komportableng ihip ng hangin na nililipad ang aking kulay kapeng buhok.
Ang mga ganitong bagay talaga ang labis kong iniiwasan. Ayokong naiiwang mag-isa sa tahimik na lugar, binabaha kasi ako ng mga katanungang alam ko naman ang sagot pero pinipilit kong magkunwaring hindi ko alam dahil natatakot ako. Natatakot ako sa sampal ng katotohanan na mali talaga itong ginagawa ko, na maling baguhin ko ang takbo ng tadhana.
Ilang sandali pa ay nakaramdam ako ng presensiya ng isang Incubus 'di kalayuan mula sa akin. Pero imbis na mangamba at maging alerto, na
