Chapter 39
"Kamusta naman ang lagay ni Dexter? Wala na ba siyang lagnat?" Nag-aalalang tanong ni Tita Cora sa akin.
"Medyo pawala na din po," sagot ko sabay tingin sa natutulog kong anak. He is peacefully sleeping. Hinimas ko ang kaniyang buhok at napangiti. Ang cute talaga ng anak ko.
"Iyan na nga ba ang sinasabi ko, eh. Masyadong lumalaking palaaway ang anak mo. Kahit pinagsasabihan, ayaw makinig. Nilalagnat tuloy. Pagsabihan mo nga 'yan." Naiinis na tugon ni Tita Cora.
Napabuntong-hininga ako. "Hindi naman po natin alam kung paano nagsimula 'yung away, baka naman lumaban lang 'tong anak ko. Pero ako pong bahala, palagi ko naman po siyang pinagsasabihan." Saad ko.
Hindi ko naman din pwedeng saktan 'yung mga batang nang-away sa anak ko kasi bata lang din sila. Pinagsabihan ko na
