Haciendera Series #1: Geselle Madronero

KABANATA 12

KABANATA 12:

SINILIP ako ni Mia. Natigil ako sa pag-babasa ng dokumento at nag-angat ng tingin sa kanya.

"Uuwi na po ako, Maam," paalam nito.

"Sige, ingat!" sabi ko.

"Ingat din po!" sagot nito sa akin bago sinarang muli ang pinto.

Nagpatuloy ako sa trabaho hanggang sa mapansin kong alas-sais na ng gabi. Excited kong pinatay at sinara ang laptop. Kinuha ko ang shoulder bag at nagmamadaling umalis sa Club house.

"Maglalakad ako ulit! Exercise!" sigaw ko sa driver habang nagmamadali sa paglalakad palayo sa Clubhouse. Wala siyang nagawa kundi tanawin na lang ako umalis.

Mabuti na lang nagpalit ako at nagflats. Panay ang kabog ng aking dibdib sa excitement. Ilang beses ko na itong ginagawa pero pakiramdam ko sa tuwing maglalakad ako ay makikita ko siya. Matapos na ihatid niya ako noon sa Mansion ay hindi na iyon naulit. Pero nanatili ako na umuuwi ng ganitong oras dahil na rin sa dami ng ginagawa at pinipili kong mag-ehersisyo. 

Namilog ang mata ko ng makita si Emil na nagsisintas ng sapatos niya! Papauwi na ata. Dahan-dahan ang aking lakad. Nakagat ko ng mariin ang labi. Ang bilis ng kabog ng dibdib ko. Kabado ako at aminadong may halong excitement iyon. Hindi ko na mapigilan ang sarili. Para akong bumabalik sa Highschool na nagpapa-cute sa crush.

Napa-iling ako sa sarili.

"Senyorita!"

Napapikit ako ng mariin at nakagat ang ibabang labi. Mas naghurumentado ang puso ko. Bumibilis ang aking paghinga. Kinalma ko muna ang sarili bago siya hinarap gamit ang seryosong mukha.

"Ano?" tanong ko habang nakataas ang noo. 

Tumakbo ito palapit sa akin. Nanatiling matiim ang aking labi.

Bumuga ito ng hangin bago tuluyang lumapit sa akin.

"Pauwi ka na?" tanong nito at pinasadahan ako ng tingin.

"Hindi papasok pa lang," sabi ko. Napakamot siya sa ulo. Umiwas ako ng tingin at napangiti.

"Ihahatid na kita..." namamaos niyang sabi. 

"Kaya ko naman," sagot ko pero sa ibang direksyon nakatingin. Taliwas sa sinabi ng aking bibig ang kagustuhan kong mangyari.

"Sige na, maglakad ka na. Susunod ako," anito. Tulad noon na pinapauna niya ako. Tinalikuran ko siya at naglakad na. Nakagat ko ng mariin ang labi. Pinipigilan umalpas ang mga ngiti.

Hindi ko na maalala kung kailan ako huling kinilig. Bakit ganoon? Simpleng interaksyon lang pero lumulundag ang puso ko sa tuwa.

"Ginabi ka na naman. Araw-araw ka bang naglalakad?"

Napanguso ako sa tono ng boses ni Emil. Kinurot ko ang sariling kamay. Lumalambot ang puso ko. Hindi ko mapanatili na maging pormal sa kanya.

"Uhh... nito lang. Madami kasing ginagawa tsaka mas gusto ko 'to. Exercise." Nakagat ko ang ibabang labi. Valid ba ang sagot ko? Pwede namang mag-exercise sa umaga. Bakit naglalakad ako sa gabi? Bahala na nga!

"Kahapon at noong nakaraang araw, mag-isa ka lang naglakad?" usisa nito.

"Oo, ako lang..." sagot ko habang patuloy sa paglalakad.

He growled.

Napalingon ako at tumigil.

"Bakit?" I asked.

"Huwag kang maglalakad ng ikaw lang mag-isa. Umuwi kasi ako ng maaga no'ng nakaraan at kahapon kaya hindi kita nasamahan," sabi niya at tinitigan ako.

Parang naging obligasyon tuloy ni Emil na sabayan ako umuwi?

"Wala namang problema kahit ako lang mag-isa. Wala namang nangyari sa'kin," sagot ko habang nakatingala sa kanya. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang mata nitong bumaba na ng tingin sa nakaawang na labi ko.

Kinakapos ako ng hininga. Lalo na ng makita ko ang sunod-sunod na paglunok niya. Umiwas ito ng tingin.

"Lakad na, Senyorita..." namamaos nitong sabi.

Tumango ako at tinalikuran siya.

Matapos ang gabing iyon ay laman na naman si Emil ng utak ko. Mas matindi ngayon dahil binabalikan ko iyong nangyari kanina. Mababaliw na ata ako sa lalaking iyon. Kagabi, napanaginipan ko siya. 

Pulang-pula ang mukha ko ng magising. Sinasariwa ko iyong panaginip ko. Kami na daw dalawa! Napailing na lang ako dahil alam kong imposible.

Hanggang pantasya na lang dahil hindi naman pwedeng maging kami. Malaking problema ito kapag nagkataon. 

"E-emil..."

Umungol ako at panay ang lamukos ko sa bed sheet. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko siyang tinawag sa pangalan niya. Ni hindi ko na makilala ang sarili. 

"Sa akin ka lang, Geselle. Akin ka..."

Umungol ako ng pinaglaruan ng dila nito ang tuktok ng aking dibdib.

"Tangina!" mura ni Emil at pagkatapos ay sumubsob na doon. Habang ginagawa niya iyon ay panay ang hagod ng ibaba niya sa gitna ko.

"Ahh..." Pinagpapawisan ako ng malapot. Matapos pagsawaan at pangigilan ang aking mga dibdib ay umakyat ang mga halik niya patungo sa aking leeg hanggang sa ibaba ng tainga. Nahigit ko ang aking paghinga.

"Masarap? Hmmm?" mapanuksong bulong ni Emil habang ang kamay nito ay abala na sa ibaba ko. Panay ang himas doon. 

"Basang-basa ka na, mahal. Gusto mo pa ba?" namamaos niyang sabi.

Ungol lang ang naisagot ko. Napahawak ako sa matipuno nitong braso ng ipinasok ni Emil ang daliri niya sa loob ko.

"E-emil!" I cried.

Napasubsob ako sa leeg niya. Halos bumaon ang kuko ko sa likod ng balikat niya.

"Sige lang... isigaw mo ang pangalan ko. Walang ibang sasamba sa'yo kundi ako. Naiintindihan mo?" tila amo ang tono ng boses niya.

Tumango ako habang nakapikit. Mariin ang kagat ng labi.

"Good. Kasi makakapatay ako ng tao kapag may ibang gagawa sa'yo nito. Tandaan mo 'yan. Akin ka... akin ito..." 

Napa-ungol ako ng sakupin niya ang labi ko. Mapangahas at mapaghamon. Pinakawalan din niya at bumaba sa leeg ko ang mga halik niya.

Pinasadahan ng dila nito ang dibdib ko hanggang sa makarating sa tuktok.

"Akin maging ito... at ito..." namamaos niyang sabi. 

Mas lalo akong natu-turn on sa bawat sinasabi ni Emil. Wala akong ibang magawa kundi umungol. Bawat halik niya at sipsip sa dibdib ko ay naghahatid ng kakaibang elektrisidad at kiliti sa aking katawan. 

Lalagnatin na ata ako dahil sa kanya. Dahil sa sobrang init. Pawis na pawis ako. Iyong pangarap ko na mahawakan siya sa braso. Nangyayari na. Kaya niya akong ibalibag sa kama. Walang kahirap-hirap niya akong naiahon at pinaupo sa harap niya.

Napasinghap ako sa nagu-umigting nitong pagka-lalaki. Hindi pa din ako makapaniwala na kaya ko ang kanya. Nag-angat ako ng tingin sa kanya. Namumungay ang mga mata ni Emil. Basang-basa ang ibabang labi at namumula. Mas niyakap niya ako at nilapit sa kanya.

"Ibuka mo pa, mahal..." utos niya. 

Para akong alipin na sunod-sunuran sa lahat ng gusto niya. Alipin ng sariling katawan. Hinalikan ako ni Emil habang inaangat niya ang puwitan ko para ihanda ang sandata niya sa akin. Napaungol ako at napayakap sa leeg niya ng maramdaman ang dulo ng pagka-lalaki niya sa akin. 

Malulutong na mura ang pinakawalan ni Emil at humigpit pa ang hawak niya sa magkabila kong balikat. Iginaya niya ang balakang ko at dahan-dahan ibinaba ang puwitan para maipasok sa naguumigting nitong p*********i.

"s**t! s**t! Ahhh..." si Emil na napasubsob na din sa balikat ko.

"Ahhh..." ungol ko at mas napayakap pa kay Emil ng bumaon na ng tuluyan ang kanya sa akin.

"Tangina! Ahhh!" hiyaw ni Emil. Sa gigil niya ay hinawakan ng dalawang palad nito ang mukha ko at sinunggaban ng halik. Sinabayan ko ng parehong intensidad ang mga iyon. Hindi nagpapatalo. Pinakawalan ni Emil ang aking labi.

"Mahal na mahal kita, Senyorita..." bulong niya habang pinagdikit nito ang tungki ng ilong naming dalawa.

"Mahal na mahal din kita, Emil."

Nagu-umapaw sa ligaya ang puso ko at pagmamahal ko para sa kanya. Pakiramdam ko kaya kong kalabanin ang lahat para lang ipagtanggol siya.

"Mas mahal na mahal kita, Geselle... Palagi mo 'yang tatandaan. Mas mahal kita higit pa sa sarili ko. Hmmm..." anito at pinatakan ng halik ang aking labi. Napangiti ako at tumango habang nakapikit. 

Umawang ang aking bibig ng sinimulan niya akong amuyin sa pisngi. Dumaosdos muli ang dalawang palad nito sa aking magkabilang beywang.

"Itaas-baba mo, mahal..." utos nitong muli na sinunod ko pa din.

"Ohhh..." napa-ungol ako ng muling pumasok ang kanya sa akin.

Hanggang sa iginagaya na niya ako sa pabilis na pabilis na galaw. Napamura si Emil ng sinabayan ko ang ritmo ng kanyang galaw. Sumasabay sa musika na kami lang ang bukod tanging nakakarinig.

"Mahal! Ahhh... ang sarap! Ahhh... sige pa... tangina!" anito at nakagat pa ako sa balikat. 

Mas lalo akong ginanahan na pagbutihan pa dahil sa nakikitang reaksyon niya. Dinig ko ang basang tunog sa tuwing lumalapat ang akin sa p*********i niya. Ramdam ko ang gigil ni Emil sa tuwing pinipisil ang aking beywang.

"Ahhh... ahhh!" ungol ko. Muling bumaon ang kuko ko sa braso niya.

Tagaktak ang pawis ko pero hindi iyon alintana para tumigil ako.

"E-emil! Ahhh! Ahhh..." tawag ko sa kanya. Napahinto ako ng may maramdaman na parang may lalabas na kung anuman sa akin.

Panay nagtaas-baba ng palad ni Emil at pagpatak ng mumunting halik nito sa aking balikat.

"Nilabasan ka na?" bulong niya.

Namula ang aking magkabilang pisngi. Nahihiya akong tumango.

"Ikaw?" namamaos kong sabi.

"Kanina pa..." dinig ko ang ngisi niya. Napatingin ako sa kanya. Namumungay pa din siya at hindi nawawala ang nagliliyab nitong mga mata. Tinapik niya ang pisngi ng aking puwitan.

"Isa pa..." anito at kinagat ang aking tainga. Tumaas ang balahibo ko sa init ng kanyang hininga. Umungol ako.

"Pagod na ko..." reklamo ko at yumakap sa kanya habang nakabaon ang kanya sa akin. Napamulagat ako ng hinawakan niya ang aking puwitan at walang kahirap-hirap akong binuhat paalis sa kama. Napaungol si Emil ng tuluyang matanggal ang kanya sa akin.

"Emil!" tili ko ng inayos niya ako sa pagkakabuhat. Napakapit ako lalo sa kanyang leeg sa takot na mahulog. 

Nakangisi siya habang pinagmamasdan ako. 

"Teka, nagbago ang isip ko..." anito.

"Huh?" takang-tanong ko. Nilayo ko ang mukha ko sa kanya.

"Anong gagawin mo?" sabi ko dahil naglalakad na ito palapit sa round table. Maingat niya akong ibinaba.

"E-em--"

Hindi ko natapos ang sasabihin ng pinatalikod niya ako at pinadapa sa lamesa.

"Ayan, dapa..." Nakangisi nitong sabi.

"Lahat ng pagpapatansya ko sa'yo noon. Gagawin natin ngayon..." 

Nilingon ko siya. Mas lalong nagliyab sa pagnanasa ang mga mata ni Emil. Dumikit ang malulusog kong dibdib sa lamesa. Inayos niya ang aking pagkakatuwad.

"Buka pa, mahal..." namamaos nitong sabi.

Naramdaman ko na ang pag-pwesto niya sa aking gitna. Nakagat ko ng mariin ang ibabang labi. Sabi ko pagod na ko pero bakit ganoon. Naramdaman ko lang ang paghampas ng pagka-lalaki niya sa akin ay nagiinit na naman ako!

"Hmmmnnn... ohhh... ohhh... shit... ahhh..." parang asong ulol na ungol ng ungol si Emil.

"Ahhh... ahh..." halos hindi ko na makilala ang sarili dahil sa tono ng aking boses. 

Pinisil ng mariin ni Emil ang beywang ko ng unti-unti sinagad na nito ang kanya sa akin.

"Ayaw mo pa, huh? Basang-basa ka pa din sa akin..." Nakangisi nitong tukso. 

Ungol lang ang naisagot ko. Hanggang sa nagpapalitan na kami ng ungol ni Emil. Bawat bayo niya ay palakas ng palakas. Patindi ng patindi. Kuntodo kapit ako sa table. Umuurong na nga ang lamesa sa tindi niyang bumayo.

"E-emil!" hiyaw ko.

"Ang sarap-sarap mo! Ahhh! Ahhh... ipapasok ko pa... gusto mo, mahal? Diin ko pa? Hmmmnnn..." bulong niya sabay kagat sa aking tainga. Wala sa sariling tumango ako. Awang ang bibig at nakapikit ng muling diniinan ni Emil ang kanya sa akin.

"Ahhh... ahh... malapit na. Ohhh... aahhh..." mas bumilis ng bumilis ang galaw niya. Ang lakas ng tunog ng bawat bayo niya sa akin.

"Akin lang 'to, mahal. Ako lang gagawa n-nito... ahhh! Ahhh... hmmmnnn... tangina... ohhh..." 

Para na siyang nababaliw sa kaka-ungol. Hanggang sa ang kaninang mabilis ay unti-unti ng bumabagal at tuluyan ng huminto. Niyakap ako ni Emil mula sa likuran. Ramdam ko ang pagtibok ng p*********i niya habang nilalabas lahat ng katas sa akin.

"Nakakabaliw ka, alam mo ba 'yon? Ang sarap ulitin-ulitin. Hindi ako magsasawa na angkinin ka, Senyorita..."

Senyorita...

Senyorita...

"Senyorita!"

Napabalikwas ako ng bangon dahil sa sunod-sunod na katok sa pinto ng aking kwarto.

"Senyorita, tanghali na po!" 

Namilog ang mga mata ko at mabilis na sinulyapan ang orasan sa tabi. Alas-otso na ng umaga! Late na ko!

"Oo, gising na!"

Napahipo ako sa aking sentido. Pawis na pawis ako at hinihingal pa. Napapikit ako ng mariin ng maramdamang basang-basa ako doon! Mabilis na nag-init ang magkabila kong pisngi ng maalala ang aking panaginip.