KINAKAIN na namin itong inorder ni Mama nang bigla muli siyang nagsalita. “Lady, narinig ko ang pinag—uusapan niyo ni Amanda noong isang araw. Magtapat ka sa akin at sa Papa mo... Totoo bang hihinto ka sa pag—aaral mo?”
Napahinto kaming lahat at napatingin sa kanya. Binaba ko ang hawak kong plastic fork at tinignan siya. “Um, o—opo, Mama. S—sobrang hirap ng buhay ngayon kaya nagpasya kami ni Amanda na huminto muna kahit isang taon para maghanap ng work. H—hindi na rin kasi sapat iyong kinikita natin sa pagtitinda ng gulay para sa pambili niyo ng vitamins po, Mama. Kaya po... Sorry kung titigil ako. Sorry kung nagpasya ako ng in my own po. Sorry po, Mama.” Nanginginig na ang boses ko.
“Hindi na ba sapat ang pension ng Papa mo?”
Nagulat ako sa kanyang sinabi, pero umiling din ako sa ka
